و ايضا فرموده‌ «وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ‌ رِزْقُها ...» هود: 6.

وانگهى چون آفريننده هر چيز خداست قهرا رازق همه مخلوق اوست و رزاق از اسماء حسنى است كه مخصوص خدا ميباشد و اگر بغير از خدا اطلاق شود بالعرض و بواسطه است مثل‌ «وَ ارْزُقُوهُمْ‌ فِيها وَ اكْسُوهُمْ» نساء:

5. «وَ إِذا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُوا الْقُرْبى‌ وَ الْيَتامى‌ وَ الْمَساكِينُ‌ فَارْزُقُوهُمْ‌ مِنْهُ» نساء: 8. ايضا از جمله‌ «لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ‌» كه در سوره‌هاى حج: 58، مؤمنون:

72، سباء: 39 و از جمله‌ «وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ‌» مائده: 114. نيز اين مطلب روشن ميشود كه خدا رازقان را بسيار شمرده و خود را بهترين آنها خوانده است.

بتصريح قرآن توسعه و تنگى روزى در دست خداست‌ «إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ‌ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً» اسراء: 30. از ذيل آيه بدست ميايد كه قبض و بسط روى عللى است و جزافى نيست كه خدا ببندگان دانا و بصلاح آنها عالم است‌ «اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ‌ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ ...» رعد: 26. همچنين است آيات قصص: 82، عنكبوت: 62، سباء: 36، زمر: 52 و غيره. همين طور است آيه‌ «وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلى‌ بَعْضٍ فِي‌ الرِّزْقِ‌ ...» نحل: 71.

تأثير تلاش انسان و وارد شدن از راههاى صحيح را در كثرت روزى نميشود بى تأثير دانست ولى جزء العلة و يا از آنهم كمتر است. آنكه يك ليوان آب از شير لوله كشى شهر پر ميكند نميتواند بگويد من در اينكار مستقلّم زيرا آن شير بلوله و آن بلوله بزرگ و آن بتصفيه خانه و آن بكانال و آن برودخانه و آن بكوه متصل است باران و برف بوسيله ابرها بكوه ميبارند و درياها بوسيله حرارت آفتاب تبخير ميشوند پس پر كردن يك ليوان آب متصل بخورشيد است چطور ميشود گفت اينكار را من انجام دادم بلكه بايد گفت خدا شرايط را جور آورده و