در اقرب الموارد گويد: رخاء (با ضمّ) باد ملايمى است كه چيزى را حركت
نميدهد. رخاء بمعنى نرمى و آرامى حال از ريح است يعنى: باد را بسليمان مسخر كرديم
بدستور او بآرامى جارى ميشد بهر جا كه سليمان ميخواست.
جريان تسخير باد بسليمان در «ريح» خواهد
آمد «رخاء» فقط يكبار در قرآن آمده است.
ردء:يارى و كمك. مصدر و اسم هر دو آمده است (اقرب) راغب ميگويد: ردء آنست
كه براى يارى در پى ديگرى باشد ردى نيز در اصل چنين است ولى متعارف شده كه در
متأخر مذموم بكار رود «وَأَخِي هارُونُ هُوَ
أَفْصَحُ مِنِّي لِساناً فَأَرْسِلْهُ مَعِيرِدْءاًيُصَدِّقُنِي»قصص: 34.
در مجمع آنرا معين و يار گفته و چون كسى بكسى يارى كند گويند «فلانردء لفلان» معنى آيه چنين است:
برادرم هارون در سخن گفتن از من فصيحتر است او را با من يار و كمك بفرست تا مرا
تصديق كند.