چون آتش آنها را از دور ببيند غليان و صفير آنرا مىشنوند. ظاهر آيه
آنست كه آتش مكذّبين را مىبيند فاعل «رَأَتْهُمْ»سعير و «هم» مفعول آن است و نيز آيهكَلَّا إِنَّها لَظى
نَزَّاعَةً لِلشَّوى تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّىمعارج: 17 حقا كه آن آتش خالص است
پوستها يا اطراف بدن را ميكند ميسوزاند ميخواند كسى را كه بحق پشت كرده و از آن
اعراض نموده است.
ظاهر «تَدْعُوا»آنست كه
آتش فهم دارد و اعراض كننده را ميخواند و صدا ميكند.
نگارنده عقيده دارد كه لازم است آيات را بظاهر حمل كرد و گفت جهنّم و
آتش آخرت با شعور است و سخن گفتن دارد و مىشنود و صدا ميكند. قرآن تصريح ميكند كه
دار آخرت زندگى حقيقى است و حيات بر تمام جزئيات آن احاطه دارد. جهنّم و آتش نيز
جزء آخرتاند.
وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ
الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَعنكبوت: 64 اين زندگى دنيا مشغوليّت
و بازى است دار آخرت آن زندگى حقيقى است اى كاش ميدانستند.
درست است كه آيه در باره بىاعتنائى بدنيا و اعتنا بآخرت است ولىإِنَّ الدَّارَ
الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُبر تمام آخرت اعمّ از بهشت و جهنّم شامل است. همچنين