مردم قبل از اسلام است.

از آيه‌ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ‌ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‌ احزاب: 33 بنظر ميايد كه دو جاهليّت هست يكى اوّلى و ديگرى آخرى. الميزان آنرا جاهليّت قبل از بعثت و بمعنى جاهليّت گذشته گرفته است بعضى‌ها آنرا زمان بين آدم و نوح و بعضى ما بين ادريس و نوح و بعضى زمان داود و سليمان، بعضى زمان ولادت ابراهيم و بعضى زمان فترت ما بين حضرت عيسى و حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم گرفته‌اند كه بقول الميزان همه بى‌دليل است. قول الميزان از همه قوى است جاهليّة الاولى يعنى جاهليّتى كه در اوّل و گذشته بود و آن جاهليّت قبل از بعثت است. در كمال الدين ص 27 ط جديد در روايت ابن مسعود هست كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم جاهليّت اوّلى را قيام زن موسى در مقابل يوشع وصى موسى فرموده است يعنى زنان آنحضرت چنان نكنند و اللَّه العالم‌

جَهَنَّم: خانه عذاب (اقرب الموارد) راغب آنرا نام آتش آخرت گفته ولى گفته اقرب الموارد بهتر است زيرا قرآن براى آن ابواب و غيره نقل ميكند. حَتَّى إِذا جاؤُها وَ فُتِحَتْ أَبْوابُها زمر: 71.

در صحاح و مفردات گفته:

گويند اصل آن فارسى است معرّب شده. اقرب الموارد ميگويد صاحب كليّات گفته گويند جهنم اسم عجمى است و گويند فارسى و بقولى عبرانى است و اصل آن كهنّام است.

اين اسم در انجيل مَتَّى باب 16 بند 18 نقل شده قاموس كتاب مقدس از انجيل لوقا باب 16 بند 23 نيز نقل كرده ولى در آنجا پيدا نشد.

در قاموس گويد: رَكِيَّة جَهَامٍ و جَهَنَّم: يعنى چاه عميق و جهنّم بواسطه عميق بودن جهنّم خوانده شده است.

بهر حال جهنّم در استعمال قرآن محلّ عذاب آخرت و وعدگاه كفّار و ستمگران است اين كلمه هفتاد و هفت بار در آيات مختلف‌