يَعْصِمُنِي مِنَ الْماءِ هود: 43 بزودى بكوهى لاحق ميشوم مرا از آب (طوفان) حفظ ميكند. جمع آن اجبال و جبال است ولى در قرآن فقط دوّمى بكار رفته نحو وَ هِيَ- تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ‌ كَالْجِبالِ‌ هود:

42.

[آنچه قرآن در باره كوهها گفته بقرار ذيل است:]

كوهها ميخهاى زمين‌اند

در قرآن مجيد ميخوانيم:

أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً وَ الْجِبالَ‌ أَوْتاداً نباء: 7 آيا زمين را گسترده و كوهها را ميخها قرار نداديم؟

و ايضا وَ أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ‌ نحل: 15 وَ أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ‌ لقمان: 10.

رواسى جمع راسيه بمعنى ثابت و محكم و «تميد» از «ميد» بمعنى ميل و اضطراب است يعنى در زمين كوههاى ثابت و محكم افكند تا شما را ميل ندهد و اين سو و آن سو نيندازد و مضطرب نكند، ميل و اضطراب مردم در صورتى است كه زمين خودش مائل و مضطرب و لرزان باشد، در نهج البلاغه آنكتاب عظيم الشأن و مجهول مانده، فرموده‌

«وَ وَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَيَدَانَ أَرْضِهِ».

خطبه اوّل يعنى لرزه و اضطراب و ميل زمين را با سنگها ميخكوب كرد.

آيات صريح‌اند در اينكه كوهها ميخهاى زمين و مانع لرزيدن و مضطرب شدن آن‌اند.

مراد از اين اضطراب و لرزه در صورت نبودن كوهها چيست؟

ميگويند: از پوسته زمين هر چه پائين‌تر برويم با افزايش يكنواخت حرارت روبرو خواهيم بود در عميق- ترين معدن طلاى جهان در افريقاى جنوبى ديواره‌هاى معدن باندازه‌اى داغ است كه دستگاه سرد كن آن چهل ميليون ريال خرج دارد تا كار را در اعماق معدن براى كارگران تحمّلپذير كند اگر افزايش حرارت را در اعماق ادامه دهيم در عمق پنجاه كيلومتر، درجه حرارت به‌