نقل شد بهتر و قانع كنندهتر باشد نعيق و نعق صداى چوپان است كه براى
راندن گوسفندان بلند ميكند.
معنى آيه شريفه چنين بنظر ميايد: مثل كفّار با پيامبران (كه سخن آنها
را مىشنوند و اعتنا نميكنند) مانند چوپانى است كه آنچه را جز خواندن و آواز
نمىشنود صدا كند كر و لال و كوراند و در نتيجه نميفهمند.
در باره اين آيه توجيهات مختلف گفتهاند در تفسير جلالين جملهاى
تقدير كرده و گفته: «مثلالذين كفروا مع من يدعوهم الى
الهدى» يعنى حكايت و مثل كفّار با پيامبرانشان مانند چوپانى است كه ... اين توجيه
از نظر نگارنده كاملا مقبول و بجا است.
جملهيُخالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِقرينه است كه مراد ازدُعاءَالرَّسُولِدعوت آنحضرت و فرمان دادنش بچيزى
است و فاعل «دعاء» «الرسول» است يعنى دعوت و فرمان دادن آنحضرت
را مانند خواندن بعضى بعضى را نشماريد، خدا از كسانيكه در پناه يكديگر بطور مخفى
خارج ميشوند آگاه است آنانكه از دستور حضرتش مخالفت ميكنند بر حذر باشند.
بعضى گفتهاند: مراد آنست كه آنحضرت را در وقت خطاب مثل افراد ديگر
نخوانيد بلكه با احترام و ادب بگوئيد: يا رسول اللّه، يا نبىّ اللّه. در اين صورت
الرسول مفعول «دعاء» است.
بعضى گفتهاند دعاء و نفرين آنحضرت را مثل دعاى خود مپنداريد بلكه
دعاى او مستجاب است اگر او را بغضب آوريد و براى شما نفرين كند كار شما ضايع خواهد
بود.