همچنين است باء در آيه‌ وَ هِيَ‌ تَجْرِي‌ بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبالِ ... هود: 42 و اگر باء را تعدى بگيريم جريان كشتى از آيه بايد با عنايت و ملازمه استفاده شود.

ب: وَ مِنْ آياتِهِ‌ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ‌ شورى: 32 وَ لَهُ‌ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ‌ رحمن: 24 راجع باين دو آيه به «بحر» رجوع شود كه گفته‌ايم اين دو آيه بجريانهاى درياها از قبيل گلف استريم تطبيق ميشود نه بكشتى‌ها كه گفته‌اند.

ج: إِنَّا لَمَّا طَغَى الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِي‌ الْجارِيَةِ. لِنَجْعَلَها لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ حاقّه: 11 چون آب طغيان كرد ما شما را در جارى شونده حمل كرديم تا آنرا براى شما ياد آورى قرار دهيم و تا آن تذكره را گوش حافظ پند در خود نگهدارد.

مقصود از اين جاريه چيست؟

ارباب تفسير آنرا كشتى نوح گفته‌اند، ناگفته نماند ما قبل دو آيه فوق درباره هلاكت عاد و ثمود و قوم فرعون و قوم لوط است و ما بعد آنها مطلقا در باره قيامت و ويران شدن عالم و اهل رحمت و عذاب است بنظر ميايد غرض از ذكر اين دو آيه در ميان هلاكتهاى دنيا و آخرت تذكّر اين نكته است كه اهل ايمان در امان‌اند همانطور كه در طوفان نوح مؤمنان نجات يافتند اهل ايمان از هلاكت دنيا و آخرت در نجات خواهند بود و تيرهاى قهر خدائى را فقط كفّار و معاندين هدف‌اند و شايد لِنَجْعَلَها لَكُمْ تَذْكِرَةً اين مطلب را بيشتر تقويت نمايد و اگر اهل ايمان و يا بعضى از آنها را بلائى از بين ببرد براى آنها هلاكت نيست بلكه كفّاره گناه و يا ترفيع مقام است.

د: وَ الذَّارِياتِ ذَرْواً. فَالْحامِلاتِ وِقْراً. فَالْجارِياتِ‌ يُسْراً. فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً. إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ‌ ذاريات: 1- 6.

قسم بپاشندگان پاشيدن‌