مردم را از خصلتى بخصلتى نقل ميكند و اگر همه احكام يكدفعه بر مردم بار ميشد بهلاكت ميافتادند.

نا گفته نماند اين همان است كه گفتيم از آيات بدست ميايد:

قرآن مجيد راجع بتحريم خمر زمينه سازى كرده و مردم را بتدريج آماده نموده است و گرنه در اصل دين شراب همواره حرام بوده است.

ايضا در الميزان ج 2 ص 207 از كافى از على بن يقطين نقل شده:

مهدى عباسى از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام پرسيد: آيا شراب در كتاب خدا حرام است مردم فقط نهى شدنش را ميدانند حرام بودنش را نميدانند؟ امام عليه السّلام فرمود:

بلكه آن حرام است. گفت در كدام محلّ از كتاب خدا تحريم شده است يا ابا الحسن؟ فرمود: قول خدا إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِ‌ تا فرمود امّا اثم، آن بعينه خمر است خدا در محلّ ديگر فرموده: يَسْئَلُونَكَ عَنِ‌ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما فامّا اثم در كتاب خدا آن شراب و قمار است و اثم آنها از نفعشان بيشتر است چنانكه خدا فرموده.

مهدى گفت: اى على بن يقطين اين فتواى هاشميّه است باو گفتم:

راست گفتى يا امير المؤمنين حمد خدائى راست كه اين علم را از شما اهل بيت خارج نكرده است.

گويد: پس بخدا قسم مهدى صبر نكرد تا گفت: راست گفتى اى رافضى.

در خاتمه ناگفته نماند كه تمام اقسام شراب، حرام و مورد غضب خداست حضرت رسول ده نفر را در باره آن لعنت كرده كه از آنجمله است: كارنده انگور براى شراب، نگهبان آن، فشارنده آن، نوشنده آن، ساقى و حامل آن، كسيكه بسوى او حمل شده، فروشنده و خريدار و خورنده قيمت آن.

اينكه مسيحيان و ارباب ساير