در اثر پليدى است.

در مجمع ذيل آيه 267:

بقره گويد: خبيث بمعنى پليد است و خبث نقره و آهن همان است كه بعد از گداختن از نقره و آهن جدا ميشود، اصل آن ردائت (پليدى) است.

على هذا خبيث آن است كه ناپاك، پليد و تنفّر آور باشد اعمّ از انسان و كلام و قانون و طعام و غيره و ضدّ آن طيّب است كه بمعنى پاك و دلچسب است.

«الْخَبِيثاتُ‌ لِلْخَبِيثِينَ‌» وَ الْخَبِيثُونَ‌ لِلْخَبِيثاتِ‌ وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّباتِ أُولئِكَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ‌ نور: 26 مراد از خبيثات و خبيثين زنان و مردان نا پاك است.

آيه شريفه بعد از آيات زنا و لعان و افك واقع شده گويا مراد آنست كه مردان و زنان پاك بحكم ايمان از اين نسبتها بدوراند و براى آنها مغفرت و روزى خوش آيند هست. بقيّه سخن در «طيّب» است.

و اينكه فرموده: زنان پاك براى مردان پاك و زنان نا پاك براى مردان نا پاك‌اند گويا منظور انس و تمايل و الفت است زيرا ميان پاكان يكنوع كشش معنوى هست كه بيكديگر تمايل ميكنند چنانكه نا پاكان نيز چنين‌اند. كند همجنس با همجنس پرواز.

در مجمع از امام باقر و صادق صلوات اللّه عليهما نقل است كه فرمودند: اين آيه نظير آيه‌ الزَّانِي لا يَنْكِحُ إِلَّا زانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَ الزَّانِيَةُ لا يَنْكِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ‌ است از قرآن مجيد بدست ميايد اهل ايمان و عمل، طيّب و اهل كفر و فساد خبيث‌اند. و فرق خبيث و طيّب در انسان، با ايمان و عمل و عدم آندو است.

وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ‌ الْخَبائِثَ‌ اعراف: 157 طيّبات هر چيز پاك و دلچسب و خبائث هر چيز پليد و تنفّر آور است.