مِنَ الصَّالِحِينَ‌ قلم: 50 پس پروردگارش او را بر گزيد و از نيكو كاران گردانيد.

وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها ... اعراف: 203 و آنگاه كه آيه‌اى نياوردى گويند: چرا آنها را جمع نكردى. گويا منظور كفّار از اين كلام آن بود كه حضرت آيه‌ها را از خودش مياورد و مربوط بخدا نيست لذا ميگفتند چرا آيه‌ها را جمع و جور نكردى و نياوردى؟

وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ‌ وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْراهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَ فِي هذا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ ...

حجّ: 78.

هر كه با نظر انصاف در اين آيه دقّت كند خواهد ديد كه بائمّه دوازده‌گانه عليهم تطبيق ميشود زيرا آنها برگزيدگانند نه تمام امّت‌ هُوَ اجْتَباكُمْ‌ و آنها فرزندان ابراهيم‌اند نه همه مردم‌ مِلَّةَ أَبِيكُمْ‌ و رسول خدا شاهد بر آنها و آنها شاهد بر مردم‌اند و اين شهادت نتيجه اجتباء است‌ لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ‌ در تفسير برهان و صافى رواياتى در اين زمينه نقل شده است و راجع بتفصيل مطلب به الميزان ذيل 143 سوره بقره رجوع شود كه بطور مشروح تحقيق شده است بى انصافى است كه گفته شود: «اجْتَباكُمْ‌» بمعنى برگزيدن مردم براى تكاليف است. زيرا چنين تعبيرى در قرآن نداريم و اجتباء در همه جاى قرآن در برگزيدن پيامبران بكار رفته است مگر در آيه 203 اعراف كه گذشت و آن نقل قول كفّار است. يا اينكه بگوئيم: چون ابراهيم پدر رسول خداست و آنحضرت پدر امّت، لذا ابراهيم پدر امّت خوانده شده است و يا اينكه اكثر عرب پسران او بودند. گويا آيه شريفه فقط براى آنروز و براى عربهاست و ديگر خطاب براى امروزيها صادق نيست. حقّ آنست كه مخاطب‌ «مِلَّةَ أَبِيكُمْ» مردان‌