اين شهر ساكن شويد و از آن در هر محل كه خواستيد بخوريد (البته با مراعات قوانين) و بگوئيد اين شهر نشينى فرود آمدن و محدود شدن است (يعنى اين را بدانيد و يقين كنيد) و از باب شهر در حال خضوع وارد شويد (در حاليكه آماده بپذيرفتن قوانين همزيستى هستيد) و اگر چنين كنيد قهرا نيكو كار خواهيد بود و آن باعث غفران گناهان شماست و نيكو كاران را وسائل مغفرت و تعيّش ميافزائيم.

آنچه گفته شد كاملا طبيعى و قابل قبول است و ديگر احتياج به تأويلات بعيده كه از امثال قتاده نقل شده، نيست. طالبان تأويلات بتفاسير رجوع كنند.

حطم: شكستن. «حطمه حطما: كسره» ادْخُلُوا مَساكِنَكُمْ لا يَحْطِمَنَّكُمْ‌ سُلَيْمانُ وَ جُنُودُهُ‌ نمل: 18 وارد مساكن خويش شويد تا شما را سليمان و لشگريانش در هم نشكنند. (پايمال نكنند).

حطام آنست كه از خشكى شكسته شود ثُمَّ يَهِيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ‌ حُطاماً زمر: 21 سپس ميخشكد و آنرا زرد شده مى‌بينى و سپس شكسته و ريز ريز ميشود.

جهنّم از آن جهت حُطَمَه ناميده شده كه هر چيز را ميشكند و خورد ميكند كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي‌ الْحُطَمَةِ وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ همزه: 4- 5 حتما بحطمه انداخته ميشود. چه دانى حطمه چيست؟

آتش افروخته خداست.

حظر: منع. راغب گويد:

حظر آنست كه چيزى را جمع كرده در آغل بگذارى. (در اين صورت آنچيز را از ديگران منع كرده‌اى).

از اينجاست كه محظور بمعنى ممنوع آمده است‌ وَ ما كانَ عَطاءُ رَبِّكَ‌ مَحْظُوراً اسراء: 20 عطاى پروردگار تو ممنوع نيست.

إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً واحِدَةً فَكانُوا كَهَشِيمِ‌ الْمُحْتَظِرِ قمر: 31 هشيم: چوبهاى خشكى است كه ميشكند و ميريزد. محتظر (بصيغه فاعل) كسى است كه براى باغ و