اين سنگها در موزه‌ها نگهدارى ميشود از آيه شريفه بنظر ميايد كه مردم آنروز از اين سنگها با خبر بوده‌اند. و گرنه نميگفت خدايا از آسمان بر ما سنگ بباران.

حجز: منع (قاموس) وَ جَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ‌ حاجِزاً نمل:

61 ميان دو دريا مانعى و حايلى قرار داد به «برزخ» رجوع شود فَما مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ‌ حاجِزِينَ‌ حاقّه: 47 از شما كسى از آن مانع نيست مراد از «احد» جمع است كه نكره در سياق نفى است لذا خبر آن‌ (حاجِزِينَ) جمع آمده است.

راغب حجز را منع بواسطه حايل معنى كرده است قول او در دو آيه فوق بهتر تطبيق ميشود.

حَدَب: تپّه و محل مرتفع.

در صحاح گويد الحدب ما ارتفع من الارض‌ حَتَّى إِذا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ كُلِ‌ حَدَبٍ‌ يَنْسِلُونَ‌ انبياء: 96 تا چون يأجوج و مأجوج گشوده شوند و آنها از هر ارتفاعى شتابان آيند به «مأجوج» مراجعه شود.

حدب الظهر بر آمدگى پشت آدمى است راغب گويد: جايز است كه حدب بمعنى تپّه از آن مأخوذ باشد.

حدث: حدوث: بوجود آمدن (مفردات) كه قهرا توأم با تازه بودن است. حديث هر چيز تازه‌اى است خواه فعل باشد يا قول‌ يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ‌ أَخْبارَها زلزله:

4 آنروز اخبار خود را حكايت كند چون حكايت، گفتار تازه است لذا «تُحَدِّثُ» آمده است‌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ‌ لَهُمْ ذِكْراً طه: 113 شايد پرهيز كنند يا براى آنها تذكرى بوجود آورد.

وَ هَلْ أَتاكَ‌ حَدِيثُ‌ مُوسى‌؟ طه: 9 آيا حكايت موسى بتو رسيده است؟ قرآن كريم نيز بدان علّت حديث ناميده شده كه مطلب تازه و بوجود آمده است‌ فَبِأَيِ‌ حَدِيثٍ‌ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ‌ مرسلات: 50 وَ يُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ‌ الْأَحادِيثِ‌