تأويل ندارد. در آيه‌ «خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالًا كَثِيراً وَ نِساءً» نساء: 1، نميشود بطور قطع گفت مراد آدم و يك فرد است در باره «نفس» بسيار چيزها ميشود گفت گر چه ظهورش در يك فرد است زيرا ممكن است: مراد جنس باشد هكذا «نَفْسٍ واحِدَةٍ» در آيه 98 سوره انعام و 6 سوره زمر كه در اوّل اين فصل نقل شده. ايضا در آيه‌ «إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى‌» حجرات 13 شايد ذكر و انثاى مجهول مراد باشد كه حتّى بسلّول نر و ماده شامل است.

در روضه كافى باب «حديث يأجوج و مأجوج» حديث 274 از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده «...

بنى‌ آدم‌ هفتاد جنس‌اند، مردم همه اولاد آدم‌اند مگر يأجوج و مأجوج» مراد از يأجوج و مأجوج در قرآن مجيد باحتمال قوى مردم چين و مغولان‌اند.

وانگهى در كنگوى افريقا قبائلى بنام «پيكمه» در جنگل زندگى ميكنند، قدّ آنها از 67 سانت تجاوز نميكند و بلندى قامت تيكى تيكى‌هاى افريقا را 130 سانت نوشته‌اند و در همسايگى آنها قبيله (مانگ بيو) زندگى ميكنند كه قدّ آنها خيلى بلند و تفاوتشان با تيكى تيكى‌ها مانند تفاوت روز و شب است. از طرف ديگر: بلند قدّترين مردم روى زمين در «سودان» در امتداد رود نيل قبيله «دنيكا» است كه حدّ اقل قدّشان دو متر است. قبيله (واتوسى) در بخش خاورى جنگل ايتورى در كنگواند كه طول قامتشان از دو متر بالاتر است.

بسيار مشكل است بتوان اين مردم را با اين اختلاف (با آنكه در يك قاره و يك محيطاند) بيك تبار و يك اصل برگرداند. (و اللَّه العالم) گفته‌اند: عمده الوان انسانها چهار رنك است: سفيد پوستان مانند مردم نقاط معتدله از آسيا و اروپا. سياه پوستان مانند مردم جنوب افريقا. زرد پوستان چون‌