ذكر شده است خشكسالى، كمبود حاصل، طوفان، ملخ، قمّل، وزغها، و خون. اين هفت آيه با عصا و يد بيضاء، مجموعا 9 آيه است كه در طول دعوت موسى در مصر واقع شده‌اند. و امّا معجزات ديگر كه بعد از خروج از مصر اتفاق افتاد از آيات نه گانه ما نحن فيه خارج‌اند.

در تورات سفر خروج اين آيات با تفاوت نقل شده است و هاكس در قاموس كتاب مقدّس آنها را ده تا شمرده است. ولى اعتماد بر قرآن مجيد است كه 9 تا بيان ميفرمايد و هاكس امريكائى ده تا را از تورات جمع كرده و گرنه اشاره به ده يا نه بودن در تورات نيست بلكه هر يك از آنها در بابى ذكر شده است و از جمله‌ آتَيْنا مُوسى‌ تِسْعَ‌ آياتٍ‌ ... فَسْئَلْ بَنِي- إِسْرائِيلَ‌ روشن ميشود كه يهود آن آيات را 9 ميدانستند و گرنه نميفرمود: از بنى اسرائيل بپرس و شايد انشاء اللّه در «قمّل» اين آيات را روشن و مفصّل نقل كنيم.

2- وَ لَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلاثَ مِائَةٍ سِنِينَ وَ ازْدَادُوا تِسْعاً كهف: 25 در غارشان سيصد سال بسر بردند و نه سال بر آن افزودند.

اين آيه مدت خواب اصحاب كهف را بيان ميكند و ظاهرش آنست كه مدّت خوابشان سيصد و نه سال بوده است. بعضى‌ها فاعل‌ «ازْدَادُوا» را اهل كتاب گرفته و گفته‌اند:

مراد آنست كه اصحاب كهف در آنجا سيصد سال ماندند ولى اهل كتاب 9 سال بر آن افزوده‌اند.

در مجمع البيان فرموده: نقل است كه يك نفر يهودى از على عليه السّلام از مدت توقّف آنها سئوال كرد حضرت آنچه در قرآن است فرمود، يهودى گفت: ما در كتاب خود مييابيم كه مدّتشان سيصد سال بوده امام عليه السّلام فرمود: آن بسالهاى شمسى است و آنچه من گفتم بسال قمرى است.

تفسير الميزان سيصد سال را با قرينه اضافه شدن نه سال، شمسى‌