بسوى بنى اسرائيل مياوردند بالهام ملائكه آنرا مياوردند و از طبرى از وهب بن منبّه نقل ميكند كه بدو گاو حامل تابوت، چهار ملك موكّل بودند و در كتب بنى اسرائيل هست كه دو گاو قائد و سائق نداشتند ...

بنى اسرائيل تاريخشان پر از اعجاز پيامبران است، پس چرا آيه را از ظاهرش براندازيم و اگر بگوئيم ملائكه آوردند چه ضرر دارد و اگر المنار تفسير را تا بقصّه ملكه سبأ ميرسانيد در باره آمدن تخت ملكه، بواسطه اعمال قدرت آصف بن برخيا، كه صريح قرآن است چه ميگفت؟!! در باره اين صندوق چيزهاى بسيار گفته‌اند و جدا كردن صحيح آنها از نا صحيح كارى مشكل و در عين حال بى فائده است و آنچه گفتنى است در قرآن ياد شده و اشاره كرديم. در تورات فعلى در سفر خروج باب 25 و در جاهاى ديگر ذكر آن آمده ولى اغراق آميز است مسترهاكس امريكائى در قاموس كتاب مقدس در باره آن بتفصيل سخن گفته و گويد از جمله دو لوح كه احكام عشره در آنها نوشته شده بود و تورات و غيره در آن صندوق بود.

تبب: تَبّ‌ و تَبَاب‌ بمعنى خسران و زيان است راغب زيان مستمرّ، مجمع البيان زيان مؤدّى بر فساد، قاموس نقص و زيان مطلق گفته است‌ وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي- تَبابٍ‌ غافر: 37، حيله فرعون نيست مگر در زيان‌ وَ ما زادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ‌ هود: 101 بآنها جز خسران نيافزودند.

تَبَّتْ‌ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَ‌. ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ. سَيَصْلى‌ ناراً ذاتَ لَهَبٍ. وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ مسد، 1- 6 غرض از نقل كامل اين سوره مباركه آنست كه بعضى معناى سوره را درك نكرده و گفته‌اند: قرآن در اين سوره ناسزا گفته و اين از ساحت كتاب آسمانى بدور است‌