ميسر است. مثالهاى زير مطلب را روشن خواهد كرد. فرض كنيد دو نفر در زمان واحد در حال غرق شدن هستند. هر مسلمانى در
اين حالت، تكليف دارد تا حد توان براى نجات دادن جان مسلمان ديگر تلاش كند. در اين
صورت اگر دو غريق با يكديگر برابرى داشته باشند و وجه ترجيحى بين آنان نباشد و فقط
نجات يكى از دو نفر ممكن باشد، شخص ناظر مخيّر است كه به انتخاب خود، يكى از دو
نفر را از مرگ نجات دهد و بدين ترتيب، تكليف شرعى و اخلاقى خود را ايفا كند. در مثال فوق مكلف نمىتوانست با نجات دادن هر دو غريق به طور متيقن
تكليف واقعى را امتثال كند. ولى چنانچه از ميان دو شيشه موجود، يقين داشته باشيم
كه يكى محتوى مشروب الكلى و ديگرى آب آشاميدنى است، براى مكلف ميسر است كه با
اجتناب از هر دو، از ارتكاب حرام (نوشيدن مشروب الكلى) به طور يقين مصون بماند؛ در
اين حالت اصل احتياط حاكم است.