قواعد فقه - محقق داماد‌، سيد مصطفى

نام کتاب : قواعد فقه نویسنده : محقق داماد‌، سيد مصطفى جلد : 2 صفحه : 207

‌
مانند نكاح صحيح است و آثارى مشابه دارد. بنابراين، رضاع زنى كه از وطى به شبهه باردار شده است (در صورت وجود شرايط ديگر) موجب نشر حرمت مى‌شود. البته عده كمى از فقها (مانند صاحب سرائر) نيز در اين مورد ترديد كرده‌اند.
2. شير مستقيما از پستان مكيده شده باشد
بر پايه اين شرط، اگر بچه با مكيدن، شير نخورده باشد و براى مثال شير را در دهانش چكانده باشند و يا با وسيله ديگرى- مثل شيشه- به طور غير مستقيم شير خورده باشد، حرمت ايجاد نمى‌شود.
اين حكم مطابق نظريه مشهور فقهاست كه گفته‌اند كلمه «ارتضاع» كه از باب افتعال است و در نصوص آمده، اقتضاى چنين مفهومى را دارد. در روايت زراره از حضرت صادق (ع) نيز بر همين موضوع تأكيد شده است. [1]
3. طفل لا اقل يك شبانه روز يا پانزده دفعه متوالى شير كامل خورده باشد
در اين شرط، به مقدار شير خوردن از حيث مدت و دفعات توجه شده است. با توجه به اين شرط، مطلق شير خوردن مايۀ حرمت نيست، بلكه بايد خوردن شير به مدت يك شبانه‌روز و يا 15 مرتبه متوالى انجام گيرد. مفاد اين شرط نيز مطابق با نظريه مشهور فقهاست و حتى در مورد آن، دعوى اجماع شده است. به علاوه، نصوص متواتر نيز اعتبار اين شرط را تأييد مى‌كند.
على رغم اجماع مذكور، در مورد اندازه شير خوردن و معيار تعيين آن بين فقها سه نظريه وجود دارد: الف) معيار اثر، ب) معيار مدت، ج) معيار دفعات.
معيار اثر. منظور اين است كه شير بايد به مقدارى باشد كه باعث ايجاد گوشت در بدن طفل شود و استخوانش نيز به واسطه آن محكم شود. مستند اين مطلب علاوه بر اجماع، روايت معروف نبوى است كه مطابق آن: «رضاع با رويش گوشت و محكم شدن‌

[1] همانجا.

نام کتاب : قواعد فقه نویسنده : محقق داماد‌، سيد مصطفى جلد : 2 صفحه : 207

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست