حقوقى = عسكر حقوقى: تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازى، تهران، ۱۳۴۴.
ناصح = دكتر محمد ناصح: «ترجمه آيات تفسير طبرى و ابوالفتوح رازى» مقاله بسيار سودمند در يادنامه طبرى، تهران، ۱۳۶۹ (ص ۳۰۱ به بعد).
اين تفسير ارجمند كه از گنجينه هاى گرانقدر زبان فارسى به شمار مى آيد، در دهه هاى دوم و سوم قرن ششم (پيش از سال ۵۳۳ق) تأليف شد (ياحقى، ص ۶۰)؛ يعنى هنوز ده سالى بيش از نگارش كشف الاسرار ميبدى نگذشته بود كه دومين تفسير بزرگ فارسى در سرآغاز سده شش پديدار گشت. به سبب همين نزديكى زمان، مى توان پنداشت كه ابوالفتوح از تفسير سلف خويش آگاهى نيافته بوده است.
ترديد نيست كه اين كتاب عظيم، به سبب شهرتى كه گويا از آغاز نگارش يافته بود، در نسخه هاى متعدد ديگرى تكثير شد (ر.ك: فهرست ياحقى، ص ۷۶ به بعد). ناسخان، گاه از سر بى دانشى و گاه از سر پاكدلى و حسن نيت، البته در متون دست مى برده اند و گاه آنها را به مذاق و سليقه زمان خود نزديك مى كردند. اما خوشبختانه، چاپ مجدد كتاب توسط دو دانشمند خراسانى، دكتر ياحقى و دكتر ناصح، نشان داده است كه تفسير ابوالفتوح هرگز به آن پيچ و تابهاى ويرانگرى كه گريبانگير تفسير رسمى شده بود، گرفتار نيامده است؛ مثلاً نسخه اى كه در جلدهاى شانزده و هفده به كوشش اين دو دانشمند چاپ شده، در تاريخ ۵۵۶ق، يعنى حدود پانزده سال پس از وفات شيخ ابوالفتوح نگارش يافته و لاجرم تحريفى در آن رخ نداده است.
نكته جالب توجه آنكه در نسخه هاى متأخرتر، تحريف اساساً در ترجمه آيات الهى كه مورد توجه ماست رخ داده است، نه در متن تفسير. بديهى است كه تفسير هم از گزند دستكاريهاى ناسخان در امان نمانده، اما تغيير در ترجمه ها گاه چندان است كه مقايسه ميان نسخه بدلها دشوار مى گردد.