كردند: طور سينا [1] ، و طور زيتون [2] ، و لبنان [3] ، و جودى [4] ، و حرى [5] .و اساس و قاعده از كوه حرى بود، چون به جاى سنگ سياه رسيد، هر سنگ كه بر وى مى نهاد، جاى نمى گرفت و مى افتاد. اسماعيل عليه السلام برفت تا طلب سنگ كند در خور آن جايگاه. تا او برفته بود، جبرئيل عليه السلام بيامد و سنگ در جاى خود نشاند.و به يك روايت، چون به جاى سنگ رسيد، گفت: برو سنگ نيكو بجو و بيار كه اين در برابر روى مردمان خواهد بود. برفت چند سنگ بياورد، ابراهيم عليه السلامنپسنديد،

[1] طور سينا: يا طور يا كوه سينا، كوه معروفى در قسمت جنوبى شبه جزيره سينا كه امروز جبل موسى خوانده مى شود. احكام عشره بر همين كوه بر موسى عليه السلام نازل شد، اگر چه در اين باب نظريّات ديگر نيز هست و از جمله بعضى از محقّقان منكر اين مطلب اند و محلّ نزول احكام را كوه سربال مى دانند كه نزديك كوه طور قرار دارد. وادى طوى، كه به گفته قرآن (طه ۲۰: ۱۲، نازعات ۷۹: ۱۶) موسى قبل از اينكه براى هدايت فرعون مأمور شود، در آنجا نداى الهى را شنيد، نزديك طور سينا است. بر جانب شمالى اين كوه، در فرازاى حدود ۱۵۲۵ مترى دير كاترين، بر محلّ قلعه اى كه يوستى نيانوس اوّل احتمالاً بين ۵۴۸ و ۵۶۲ بنا نهاد، قرار دارد، راهيان دير نامه اى منسوب به محمّد صلى الله عليه و آله دارند كه در آن به آنان تأمين اعطا شده است... (دائرة المعارف فارسى).

[2] طور زيتون: جبل زيتون، كوهى در شهر اورشليم، عيسى عليه السلام كراراً از آن بالا رفت. زيتونستان جثسيمانى در دامنه غربى آن واقع است (دوم سموئيل ۱۵. ۳۰ متّى ۲۱، ۱) (دائرة المعارف فارسى).

[3] جبل لبنان: شامل دو سلسله است كه يكى لبنان و ديگرى كوه شرقى است كه رومانيان و يونانيان آن را انتيبنس نامند... . كوه شرقى در برابر لبنان است و از مدخل حمات كه موضعش دشت جنوب شرقى مى باشد، از حمص تا به جبل شيخ امتداد دارد. در حرمون سراشيبى غربى اين كوه بسيار سرازير است به خلاف شرقى كه متدرّجاً به دشت دمشق امتداد مى يابد... (قاموس كتاب مقدس، ص ۷۶۴ ـ ۷۶۵).

[4] جودى: رجوع شود به حاشيه ص ۵۷۲ كتاب حاضر.

[5] حرا: نام كوهى است به مكّه در سه ميلى آن... مشرف بر منا، و رسول اللّه صلى الله عليه و آله پيش از بعثت بسيار به آن كوه به عبادت شدى و نخستين وحى بدانجا به او نازل شد. حرا و حرى كوهى است به مكّه فيه غارٌ بُعث فيه النّبى . حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله موقعى كه در غار حرا به سر مى برد، در آغاز خوابهاى روشن و راستى مى ديد و اين خوابها سبب شد كه بيشتر به خلوت نشينى و زندگى در غار حرا دل بست و شبهاى بسيار در آن غار با پروردگار به راز و نياز پرداخت و فقط گاهى براى فراهم آوردن زاد و توشه نزد كسان خود مى رفت و باز به غار برمى گشت؛ تا آنكه جبرئيل بر آن حضرت در غار ظاهر شد و بدو خطاب كرد: «اى محمد! تو رسول خدا هستى...» (لغتنامه دهخدا؛ فرهنگ فارسى معين).