صاحب الذريعة درباره او مى گويد:
عبداللّه بن بديل بن ورقاء خزاعى ازدى صحابى شجاع و فصيحى بود كه در غزوات پيامبر حضور يافت و در صفين (سال ۳۶) همراه على عليه السلام فرمانده گروهى بود كه با ياران معاويه كارزار كرد تا به معاويه رسيد و او را از جايگاهش فروكشيد كه در اين زمان، اصحابه معاويه بر سرش ريخته و او را به شهادت رساندند. [1]
نيز زركلى گويد:
صحابى، كان من الدهاة الفصحاء. انتهت إليه السيادة فى الخزاعه. أسلم يوم الفتح و شهد حنينا و الطائف و تبوك و قاتل مع على بصفينِ، فكان قائد الرجالة، و لم يزل يضرب حتى انتهت إلى معاوية فأزاله عن موقفه، فتكاثر عليه أصحاب معاوية فقتل. [2]

محمد بن بديل بن ورقاء

او از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله بود و به همراه برادرش، عبداللّه در ركاب على عليه السلامبود و در صفين به شهادت رسيد. آن دو از فرستادگان پيامبر به سوى اهل يمن بودند. [3]

ابوبكر احمد بن حسين خزاعى نيشابورى

او جد دوم ابوالفتوح است. احمد بن حسين خزاعى از شاگردان سيد رضى (م۴۰۶ق)، سيد مرتضى (م۴۳۶ق) و شيخ طوسى (م۴۶۰ق) است كه در اواخر قرن چهارم و اوايل يا اواسط قرن پنجم مى زيسته است. منتجب الدين رازى

[1] همان.

[2] الاعلام، ج۴، ص ۷۳.

[3] وسائل الشيعة، ج۳۰، ص۴۶۳.