عمرو، عثمان و محمد داشت كه همه از افاضل صحابه حضرت رسول بوده اند و بسيارى از ايشان نيز از زمره مخلصين حضرت امير و در ركاب آن حضرت در صفين به درجه شهادت رسيده اند. [1]

نافع بن بديل

مرحوم دكتر محمد ابراهيم آيتى درباره او مى گويد:
او همان لحّى الخزاعى است. او و پدرش و برادرانش از فضلاء و اجلّه صحابه بودند. نافع پيش از پدرش اسلام آورده بود... نافع در بئر معونه، با منذر بن عمر شهيد شد. [2]
فاجعه بئر معونه در ماه صفر سال چهارم رخ داد و ماجرا بدين گونه بود كه ابوبراء عامرى وارد مدينه شد و هدايايى به خدمت پيامبر اسلام آورد. پيامبر هدايا را به دليل مشرك بودن او نپذيرفت و او را به آيين اسلام دعوت نمود، ولى او نپذيرفت؛ اما به حضرتش عرض كرد: اگر سپاه تبليغ نيرومندى را روانه صفحات «نجد» كنيد، اميد است ايمان بياورند؛ زيرا تمايلات آنها به توحيد زياد است. پيامبر فرمود: از حيله و مكر، عداوت و دشمنى مردم «نجد» مى ترسم، ابو براء گفت: ستون اعزامى شما در پناه من هستند و من ضمانت مى كنم كه آنها را از هر حادثه سوء حفظ نمايد.
چهل نفر از رجال علمى اسلام ـ كه حافظ قرآن و احكام بودند و نافع بن بديل در ميان ايشان بود ـ به فرماندهى «منذر» رهسپار منطقه «نجد» گرديدند و در كنار «بئر معونه» منزل كردند. پيامبر نامه اى ـ كه مضمون آن دعوت به آيين اسلام بود ـ به يكى از سران «نجد»، به نام «عامر بن طفيل» نوشت و يك نفر از مسلمانان مأمور شد تا نامه پيامبر را به عامر برساند. او نه تنها نامه پيامبر را نخواند، بلكه حامل نامه

[1] خاتمة الطبع، ص۶۱۷ .

[2] شهيدان اسلام در عصر پيامبر، ص ۲۴۹.