نام کتاب : ابوالفتوح رازي نویسنده : قنبری، محمد جلد : 1 صفحه : 185
دنبال عورت او دارد تا رسوا كند او را و اگر همه در خانه او باشد. و ابو هريره روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت : اِيّاكُم والظَّنَّ فَاِنَّ اَكْذَبُ الحَديثِ وَلا تَجَسّسوا وَلا تنافَسوا وَلا تحاسدوا وَلا تَدابَرُوا وَكُونُوا عِبادَ اللّه اِخوانا؛ گفت : بر شما باد كه گمان نبرى كه گمان دروغ تر حديثى است و تجسس نكنيد و بناز نكنى و حسد نبرى و پشت بر يكديگر نكنيد، به معنى خذلان، و اى بندگان همچو برادران باشى. [1]
دنيا و آخرت
انس مالك گويد كه : يك روز رسول صلى الله عليه و آله خفته بود بر چيزى از سازه بافته و بالشى در زير سر نهاده از اديم كه حشوش ليف بود، جماعتى صحابه درآمدند. رسول برخاست و آن درشتى سازه در پهلوى او اثر كرده، يكى از صحابه بگريست. رسول صلى الله عليه و آله گفت : چرا مى گريى؟ گفت : يا رسول اللّه ! كسرى و قيصر بر حرير و ديبا نمى خسپيدند به تنعم، و تو اين چنين بر سازه خفته و پهلوهاى تو از آن رنجور شده! گفت : چه باك است لَهُم الدّنيا وَلَنا الآخرَةُ؛ ايشان را در دنياست و ما را آخرت. [2]
دو بيت در اغتنام فرصت
{۰ قدِّم جَميلاً اِذا شِئْتَ تَفْعَلُهُوَلا تُوَخِّر فَفِى التأخير آفاتُ ۰} {۰ اَلَستَ تَعْلَمُ اَنَّ الدَّهرَ ذُو غيرٍوَلِلمَكارِمِ وَالاِحْسانِ اَوْقاتُ ۰} [هرگاه بخواهى كار نيكويى انجام دهى آن را مقدم دار و به تأخيرش مينداز زيرا در تأخير انداختن آفاتى است.