همان چند سطى است كه دو شاگردش، منتجب الدين رازى و ابن شهر آشوب مازندرانى و هم عصرش عبدالجليل رازى گرد كرده اند. تلاش محققانى چون محمد قزوينى و محدث ارموى، براى شناخت بيشتر وى، تا بدانجا رسيده كه محدوده زمانى زندگى و تأليف وى را روشن ساخته اند؛ آن هم با صد امّا و اگر و شايد.
اميد كه زين پس پژوهشيانى بر آن شوند تا از كنار هم نهادن برخى قراين، زيست نامه اى دقيق تر براى او فراهم آورند؛ هر چند اين هم آرزوى دست نايافتنى اى بيش نيست.