مى‌توانند ديه را از قاتل قبول كنند و يكى از مصاديق ديه پنج هزار و دويست و پنجاه قران نقره مسكوك است كه هر قران، يك مثقال بيست و چهار نخودى است يا قيمت اين مقدار نقره به قيمت فعلى، و امّا ورثه مقتول، حق تقاضاى حبس ابد را ندارند و بعد از آن كه ورثه مقتول، عدم رضايت خود را به اعدام قاتل اظهار داشته‌اند، تقاضاى مجدّد اعدام آنها مشكل است و در نزاع موضوعى مرافعه شرعيّه لازم است.

س 116

- اگر در قتل عمدى، قاتل مردّد باشد بين يكى از دو نفر مثل اين كه دو نفر بطرف شخصى تيراندازى كرده‌اند و لكن تير يكى از آنها اصابت كرده و كشته و معلوم نيست كدام يك بوده تكليف چيست؟

ج‌

- با ثبوت قتل، بنحو علم اجمالى، از يكى از دو نفر، اولياء مقتول مى‌توانند هر دو نفر را قسم بدهند پس اگر هر دو قسم بخورند بر عدم قتل يا هيچ يك قسم نخورد بايد ديه را مشتركا به ورثه مقتول بدهند ولى اگر يكى از دو نفر قسم بخورد و ديگرى نكول كند قتل، ناكل ثابت مى‌شود.

س 117

- اگر راننده‌اى شخصى را عمدا بطرف ماشين راننده ديگر پرت كند و راننده ديگر ناگهان آن شخص را بقتل برساند مجرم كداميك از اين دو راننده است و اگر راننده اوّلى سهوا اين كار را انجام داده باشد ديه بر عهده كداميك از آنها است؟

ج‌

- اگر راننده اوّل در وقتى او را پرت كرده كه راننده دوّم به هيچ وجه قدرت احتراز از قتل نداشته راننده اوّل قاتل است و اگر در وقتى او را پرت كرده كه احتراز از قتل براى راننده دوّم ممكن بوده و احتراز نكرده راننده دوّم قاتل است و ديه در قتل عمد و شبيه عمد بر خود قاتل است و در خطاى محض بر عهده عاقله است.

س 118

- شخصى با اصرار زياد از موتور سوارى خواهش مى‌كند كه مرا رديف خود سوار كن او هم به رديف خودش سوار مى‌كند و مقدار زيادى او را مى‌برد يك مرتبه موتور سوار متوجه مى‌شود كه رديف او افتاده و بعد از معالجه در اثر اين افتادن فوت كرده، آيا اين قتل مربوط به موتور سوار مى‌شود كه ورثه مقتول ديه او را از موتور سوار بگيرند يا نه؟

ج‌

- در صورت مفروضه كه آن شخص خواهش كرده چنانچه موتور سوار در رفتن و حفظ بى‌احتياطى نكرده ظاهرا ضمان ندارد و چيزى بر او نيست.