- امر به معروف و نهى از منكر، يكى از تعاليم مهمّه اسلامى است كه
حيثيّت و شرافت و بقاء عزّت و ترقّى و تعالى مسلمانان و اجراء احكام، و جلوگيرى از
فحشاء و فساد و تأمين امنيّت اجتماعى، به آن، وابسته است.
مسأله 2
- معروف، اگر مستحبّ باشد امر به آن مستحبّ است و اگر واجب باشد و
انسان ملتفت شود كه شخصى آن را ترك مىكند امر به آن- با شرائطى كه بعد ذكر
مىشود- واجب است. و منكر عبارت است از فعل قبيح حرام، نهى از آن واجب است و وجوب،
در هر دو وجوب كفائى است و بفعل ديگرى، ساقط مىشود.
مسأله 3
- وجوب امر به معروف و نهى از منكر، در باره مكلّف، نسبت به اهل خودش
تأكيد بيشتر دارد پس اگر انسان ببيند كه اهل خودش از واجبات، تهاون مىورزد، مثلا
نماز نمىخواند يا اگر بخواند داراى قرائت صحيح نيست يا وضوى صحيح نمىگيرد يا آن
كه با بدن و لباس نجس، نماز مىخواند در اين صورت لازم است به ترتيبى كه گفته شد،
آنها را امر و نهى كند.
س 4
- اكثر علماء مانند علّامه- در تذكره و قواعد- امر به معروف و نهى از
منكر را به همين اسم عنوان كردهاند و بعضى مانند مرحوم شهيد- در دروس- در تحت
عنوان (كتاب الحسبه) بحث فرمودهاند. سرّ اين اختلاف در تعبير، چيست؟.