يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ»
و تفصيلات بيشتر، در كتب مبسوطه فقهيّه ملاحظه شود.
س 62
- شخصى در حال نزاع، روى ناراحتى شديد، نسبت به محضر مبارك حضرت ولىّ
عصر (ع) اسائه ادب كرد ولى بعد پشيمان شده و بر اثر ناراحتى، شب و روز آرام ندارد
زيرا در رساله توضيح المسائل سر كار عالى ملاحظه نموده كه اگر كسى نسبت بيكى از
ائمّه، دشنام دهد نجس است حال، تكليف اين شخص چيست؟.
ج
- در فرض سؤال اگر عصبانيّت او بحدّى بوده كه از خود بىخود شده در
اين صورت مرتدّ نشده و اگر عصبانيّت باين حدّ نبوده توبه او به نظر اين جانب قبول
است نهايت زوجهاش را بعقد جديد عقد كند و اموالش را از ورثه، احتياطا اجازه بگيرد
خداوند در ظلّ عنايت بقيّة اللَّه ارواحنا له الفداء همه را از لغزشها حفظ فرمايد.
س 63
- آيا وارث مرتدّ فطرى مىتواند حقّ خود (مال مرتدّ فطرى) را به زور
بگيرد؟.
ج
- مال مرتدّ فطرى بمجرّد ارتداد، منتقل به وارث مسلمان و ملك او
مىشود و حكم مال شخص وارث را دارد.
س 64
- چرا كسانى كه خارج از دين اسلامند نجس مىباشند و به طورى كه ما
مىبينيم نظافت آنها خيلى خوب است؟.
ج
- حكمت اين حكم، نظافت ظاهرى تنها نيست بلكه حكمتهاى بزرگ ديگرى دارد
كه از جمله، اين است كه مسلمان با كافر، آميزش و معاشرت نكند و تحت تأثير او واقع
نشود و در برابر او احساس ذلّت و حقارت نكند و بداند كه او علاوه بر اين كه كافر
است پليد هم هست.
س 65
- مرتدّ فطرى بعد از توبه و اسلام، راجع به عيال دائمىاش كه او هم
مرتدّه بوده، اگر توبه نمايد چه حكمى دارد و اگر توبه نكند حكمش چيست و اگر اين
مرتدّ فطرى اظهار اسلام مىكند و لكن آن احكامى كه بعد از توبه علماء فرمودهاند