نصاب باقى بماند و اگر از مال ديگر زكاة را بدهد و عين طلا را نگاهدارد هر سال بايد همان زكاة سال قبل را بدهد.

س 7

- املاك زن و مادر كه در دست شوهر و فرزند است و با املاك خود، مخلوط و زراعت مى‌كنند و زن يا مادر، دخالتى در املاك خود ندارند آيا غلّه هر كدام بايد بحدّ نصاب برسد يا مجموع زراعت، روى هم حساب شود؟.

ج‌

- چنانچه زراعت، بنحو مزارعه باشد سهم هر يك از مالك و زارع بايد جداگانه بحدّ نصاب برسد ولى اگر املاك بنحو اجاره و يا مجّانا در اختيار شوهر يا فرزند باشد به طورى كه زن و مادر، سهيم در زراعت نباشند چون همه زراعت ملك شوهر و يا فرزند است اگر مجموع بحدّ نصاب رسيد زكاة دارد.

س 8

- هر گاه گندم يا جو يا خرما يا كشمش به حدّ نصاب برسد زكاة را از همه بايد داد يا از بالاتر از حدّ نصاب؟.

ج‌

- هر كدام كه بحدّ نصاب برسد بعد از مخارج، زكاة تمام آن را بايد بدهد.

زكاة غلّات اربعه يا عشر است يا نصف عشر

س 9

- زراعت گندم و جو كه فعلا در اكثر جاها معمول است كه با آب چاه عميق و يا نيمه عميق به وسيله موتور، آبيارى مى‌نمايند، آيا حكم آبيارى، با دلو را دارد كه زكاة را بيست يك حساب كنند يا در حكم آن نيست و بايد ده يك بدهند و آيا مخارج چاه و موتور و غيره نسبت به سهم غلّات زكوى كسر مى‌شود- كه اگر ما بقى، بعد از كسر مخارج بحدّ نصاب برسد زكاة آن را خارج نمايند- يا نه؟.

ج‌

- زكاة گندم و جو كه با چاه عميق و نيمه عميق مشروب شده، بيست يك است و مخارج احداث اصل چاه و خريد موتور در مقام احتساب نصاب، كسر نمى‌شود ولى به مقدارى كه از موتور، كاهش مى‌يابد و مخارجى كه در عرض سال مى‌شود اگر گندم يا جو بحد نصاب برسد كسر شود و زكاة بقيّه را بدهند و مخارج بايد نسبت بمال زكوى و كاه و زراعات ديگر توزيع شود.

س 10

- هر گاه زارع، از مالك، آب چاه را خريدارى و در زمينهاى خود، زراعت مى‌كند زكاة چنين زراعتى عشر است و يا نصف عشر؟ و پولهائى كه از بابت خريد آب به مالك چاه، داده از مؤنه زراعت است يا نه؟.