نموده دو ركعت نمازى را كه واجب است بين الطّلوعين به جا آورد، و اشتباها اسم آن را مغرب، تصوّر كرده و بعد اسم آن يادش آمده، نمازش، صحيح است و اگر جدّا سه ركعت نماز مغرب را قصد نموده نمازش باطل و عدول، صحيح نيست و بايد نماز صبح را از اوّل، شروع نمايد.

س 146

- آيا كسى كه نماز ظهر و عصر را نخوانده در وقت عصر از روى غفلت، قصد نماز ظهر را مى‌كند و در بين نماز مى‌فهمد كه وقت مختصّ به عصر است مى‌تواند نيّت را به نماز عصر برگرداند؟.

ج‌

- نمى‌تواند. بلكه نماز را قطع كند و به نيّت نماز عصر، وارد نماز شود.

س 147

- در رابطه با مسأله استدامه نيّت، اگر در بين نماز، حالت غفلتى براى مصلّى پديد آيد و نداند در حال خواندن چه نمازيست، فريضه يا نافله، اداء يا قضا، نماز خود يا نيابتى، و پس از لحظه‌اى يادش بيايد آيا بخاطر اين ذهول و غفلت نماز اشكال پيدا نمى‌كند؟.

ج‌

- نماز باطل نيست ولى در حال غفلت بقصد ما فى الذّمّه قرائت و ذكر را بگويد.

تكبيرة الاحرام‌

س 148

- موقعى كه انسان در صحّت تكبيرة الاحرام شك دارد يا واقعا غلط ادا كرده و دوباره مى‌خواهد تكبير بگويد اگر دوّمى را بلا فاصله، پس از اوّلى بگويد و بين آن دو با پشت به قبله كردن فاصله نيندازد آيا صحيح است يا خير؟.

ج‌

- بايد از تكبيرة الاحرام دوّم نيز صرف نظر نموده و مجدّدا تكبيرة الاحرام بگويد.

س 149

- اگر در هنگام تكبيرة الاحرام به انسان تنه بزنند و با آن تكان بخورد وظيفه چيست؟.

ج‌

- در فرض مذكور اين نماز را تمام كند هر چند وجوبش معلوم نيست و بعد آن را اعاده كند.

قرائت و ذكر

س 150

- هر گاه در حال قرائت، اخلاط سينه جلوى صوت را بگيرد كه از