اقتدا كرده پس از سلام، صفوف جماعت متفرّق
نشده مىخواهد نماز عصر يا عشاء خودش را فرادى بخواند، آيا اقامه براى نماز خود
بگويد يا اين كه اقامه از او ساقط است؟.
ج
- در فرض مذكور، اقامه، ساقط نيست.
س 141
- اگر در اذان اشتباها قد قامت الصّلاة بگوئيم چه وظيفهاى داريم؟.
ج
- زيادى قد قامت الصّلاة اشتباها مضرّ به صحّت اذان نيست.
نيّت
س 142
- مصلّى، نماز معيّنى را مىخواند، در بين نماز شكّ مىكند كه آيا در
حال نيّت نيز، همين نماز معيّن را قصد كرده يا غير اين نماز را، تكليفش چيست؟.
ج
- اگر در حال شكّ، خود را در نماز معيّن مىبيند بنا بگذارد كه همان
نماز را نيّت كرده است.
س 143
- در صورت شكّ در اين كه آفتاب، طلوع كرده يا نه وضو و نماز، هر دو
را بقصد قربت مطلقه به جاى آورد چطور است؟.
ج
- وضو بقصد ما فى الذمّه از براى نماز اداء يا قضاء، و نماز بقصد ما
في الذّمّة از اداء و قضاء، اشكال ندارد و اگر وضو را بقصد اين كه با طهارت از حدث
باشد بگيرد در هر صورت، كافى و مجزى است.
س 144
- شخص نمازگزار موقعى كه مشغول تسبيحات اربعه مىباشد شكّ مىكند كه
اين ركعت آخر عصر است يا آخر ظهر و نيز در مغرب و عشاء شكّ مىكند كه اين سوّم
مغرب است يا چهارم عشاء، تكليف او را بيان فرمائيد.
ج
- نماز را به رجاء آخر ظهر تمام كند و عصر را بعد از آن بخواند و در
مغرب و عشاء به رجاء سوّم مغرب، نماز را تمام كند و بعد عشاء را بخواند.
س 145
- شخصى در نماز صبح، نيّت مغرب كرد و در ركعت دوّم يادش آمد، آيا
عدول به نماز صبح، جائز است يا نه؟.
ج
- اگر مقصود اينست كه شخص مذكور، در مقام اداء نماز صبح قصد