نام کتاب : مجمع الرسائل نویسنده : نجفی، محمد حسن جلد : 1 صفحه : 522
نسب، انتساب از طرف پدر شرط است و نه از طرف مادر و همچنين بايستى اين افراد منتسب به زنا نباشند و ليكن خمس را به ولد شبهه مى توان داد. (مسأله 1606): در تعلق مقدارى از خمس كه سهم سادات است به يتيم، شرط است كه آن يتيم فقير باشد و در ابن السبيل فقر در محل گرفتن خمس شرط است - چنانچه در باب زكات گذشت - و در هر حال تقسيم در غير سهم امام (ع) واجب نيست هر چند كه احوط است. (مسأله 1607): جايز نيست كه به فقرا و ايتام سادات بيش از مؤونه سال آنها بدهند [1] هم چنان كه جايز نيست كه به ابن السبيل بيشتر از مقدار نياز از خمس بدهند و معتبر در سال فقير زمان دادن خمس است. (مسأله 1608): در وجوب خمس فرقى ميان زمان حضور امام (ع) و يا زمان غيبت نبوده و همچنين بين سهم امام (ع) و سهم سادات فرقى از جهت وجوب، نيست. (مسأله 1609): رسانيدن سهم سادات به كسانى كه مستحق آن هستند از ناحيه خود مالك جايز است ولى اختيار سهم امام (ع) به عهده مجتهد عادل است.
[1] محمد كاظم طباطبائى: اين حكم محل تأمل است هر چند كه رعايت آن احوط مى باشد. محمد باقر شيرازى: موارد مختلف است و به حسب اماكن و بلاد و ميزان احتياجات و بودن مستحق ديگرى به آن شخص و يا نبودن آن، فرق مىكند و البته رعايت احتياط در هر صورت خوب است.
نام کتاب : مجمع الرسائل نویسنده : نجفی، محمد حسن جلد : 1 صفحه : 522