يعنى منظور اصلى گروهى است كه در راس آنها آن فرد شاخص قرار گرفته است.

شاهد اين سخن روايتى است كه از امام باقر ع نقل شده كه فرمود: منظور از شاهد امير مؤمنان، سپس جانشينان او يكى بعد از ديگرى هستند [1] گرچه در اين حديث تنها معصومين ذكر شده‌اند ولى اين خود نشان مى‌دهد كه رواياتى كه شاهد را منحصرا به على ع تفسير، منظور خصوص آن حضرت نيست بلكه منظور مصداق شاخص است.

2- چرا تنها اشاره به تورات شده؟

همانگونه كه گفتيم يكى از دلائل حقانيت پيامبر ص در آيه فوق كتب پيشين ذكر شده، ولى تنها از كتاب موسى ذكرى به ميان آمده، در حالى كه مى‌دانيم بشارات ظهور پيامبر اسلام ص در انجيل نيز هست.

اين موضوع ممكن است به خاطر آن باشد كه در محيط نزول قرآن و ظهور اسلام يعنى مكه و مدينه بيشتر افكار يهود- از ميان اهل كتاب- منتشر بوده است و مسيحيان در نقاط نسبتا دورترى زندگى داشتند، مانند" يمن"،" شامات"، و نجران كه در كوهستانهاى شمالى يمن در فاصله ده منزلى صنعاء واقع شده است.

و يا به خاطر اينكه ذكر اوصاف پيامبر ص در تورات به طور جامعتر و وسيعترى آمده است.

بهر حال تعبير به" امام" در مورد تورات ممكن است به خاطر اين باشد كه احكام شريعت موسى ع به طور كامل در آن بوده و حتى مسيحيان بسيارى از تعليمات خود را از تورات مى‌گيرند.

3- مخاطب در" فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ" كيست؟

- در اينكه مخاطب در اين جمله‌

[1] تفسير برهان جلد 2 ص 213.