سپس اضافه مى‌كند:" به دنبال آن به او بشارت داديم كه اسحاق از او متولد خواهد شد و پس از اسحاق، يعقوب از اسحاق متولد مى‌گردد" (فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ وَ مِنْ وَراءِ إِسْحاقَ يَعْقُوبَ‌).

در حقيقت هم به او بشارت فرزند دادند، و هم" نوه"، يكى اسحاق و ديگرى يعقوب كه هر دو از پيامبران خدا بودند.

همسر ابراهيم" ساره" كه با توجه به سن زياد خود و همسرش سخت از دارا شدن فرزند مايوس و نوميد بود،" با لحن بسيار تعجب آميزى فرياد كشيد كه اى واى بر من! آيا من فرزند مى‌آورم در حالى كه پير زنم، و شوهرم نيز پير است، اين مساله بسيار عجيبى است؟!" (قالَتْ يا وَيْلَتى‌ أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ وَ هذا بَعْلِي شَيْخاً إِنَّ هذا لَشَيْ‌ءٌ عَجِيبٌ‌).

او حق داشت تعجب كند زيرا اولا طبق آيه 29 سوره ذاريات در جوانى نيز زن عقيمى بود و در آن روز كه اين مژده را به او دادند طبق گفته مفسران و سفر تكوين تورات نود سال يا بيشتر داشت و همسرش ابراهيم حدود يكصد سال يا بيشتر.

در اينجا اين سؤال پيش مى‌آيد كه چرا ساره هم به پير بودن خود استدلال كرد و هم پيرى همسرش در حالى كه مى‌دانيم زنان معمولا بعد از پنجاه سالگى عادت ماهيانه‌شان كه نشانه آمادگى براى تولد فرزند است قطع مى‌شود و پس از آن احتمال، فرزند آوردن در مورد آنها ضعيف است، ولى آزمايشهاى پزشكى نشان داده كه مردان از نظر توليد نطفه آمادگى پدر شدن را تا سنين بالا دارند.

ولى پاسخ اين سؤال روشن است كه در مردان نيز اين موضوع هر چند امكان دارد ولى به هر صورت در مورد آنها نيز در سنين خيلى بالا اين احتمال ضعيف خواهد بود، و لذا طبق آيه 54 سوره حجر، خود ابراهيم نيز از اين بشارت‌