در پايان آيه مجازات شديد اين گروه را به اين صورت بيان مى‌كند كه:

" ما بزودى آنها را دو باره مجازات خواهيم كرد، و پس از آن به سوى عذاب بزرگ ديگرى فرستاده خواهند شد" (سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلى‌ عَذابٍ عَظِيمٍ‌).

در اينكه" عذاب عظيم" اشاره به مجازات‌هاى روز قيامت است شكى نيست، ولى در اينكه، آن دو عذاب ديگر چه نوع عذابى است، در ميان مفسران گفتگو است، و احتمالات متعددى پيرامون آن داده‌اند.

ولى بيشتر چنين بنظر مى‌رسد كه يكى از اين دو عذاب همان مجازات اجتماعى آنها بخاطر رسواييشان و كشف اسرار درونيشان مى‌باشد كه به دنبال آن تمام حيثيت اجتماعى خود را از دست مى‌دهند، و شاهد آن را در آيات گذشته خوانديم، و در بعضى از احاديث نيز آمده كه وقتى كار اين گروه به مراحل خطرناك مى‌رسيد پيامبر ص آنها را با نام و نشان معرفى مى‌كرد، و حتى از مسجد بيرون مى‌ساخت!.

و مجازات دوم آنان همان است كه در آيه 50 سوره انفال اشاره شده، آنجا كه ميفرمايد: وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ‌ ..." هر گاه كافران را بهنگامى كه فرشتگان مرگ جان آنها را مى‌گيرند ببينى كه چگونه به صورت و پشت آنها مى‌كوبند، و مجازات مى‌كنند، به حال آنها تاسف خواهى خورد".

اين احتمال نيز وجود دارد كه مجازات دوم اشاره به ناراحتيهاى درونى و شكنجه‌هاى روانى بوده باشد كه بر اثر پيروزى همه جانبه مسلمانان، دامن اين گروه را گرفت.