سلسله وراثت‌ها بپذيرد و بعد هر حديثى با آن موافق باشد صحيح و هر حديثى با آن تطبيق نكند از آثار خوش‌باورى پيشينيان بداند هر چند حديث معتبرى باشد چه خوب است به جاى اين طرز فكر راه ديگرى انتخاب كنيد، قبلا خود را از هر گونه عقيده موروثى خالى سازيد، سپس در برابر مدارك منطقى بنشينيد، آن گاه انتخاب عقيده كنيد!.

خوب ملاحظه مى‌فرمائيد چرا و به چه علت احاديث مشهور و معروفى كه از مقام والاى على ع خبر مى‌دهد، و برترى او را بر ديگران اثبات مى‌كند، اين چنين مورد بى‌مهرى بلكه مورد تهاجم رگبارهاى ايرادات قرار گرفته، و گاهى نيز به دست فراموشى سپرده مى‌شود و اصلا سخنى از آن به ميان نمى‌آيد، گويى اصلا اين همه احاديث وجود خارجى ندارند!! با توجه به آنچه در بالا گفتيم به گفتارى از مفسر معروف نويسنده" المنار" مى‌پردازيم:

او در شان نزول آيات فوق روايت معروف بالا را به كلى كنار گذارده و روايت ديگرى كه با محتواى آيات اصلا منطبق نيست، و بايد آن را به عنوان يك حديث مخالف قرآن كنار زد، معتبر دانسته است، و آن حديثى است كه از" نعمان بن بشير" نقل شده كه مى‌گويد: كنار منبر پيامبر ص در ميان جمعى از صحابه نشسته بودم، يكى از آنها گفت من بعد از اسلام عملى را بالاتر از اين نمى‌دانم كه حاجيان خانه خدا را سيراب كنم، ديگرى گفت عمران مسجد الحرام از هر عملى بالاتر است، سومى گفت جهاد در راه خدا از آنچه گفتيد بهتر مى‌باشد، عمر آنها را از گفتگو كردن نهى كرد، و گفت صداى خود را كنار منبر رسول خدا بلند نكنيد- و آن روز، روز جمعه بود- ولى هنگامى كه نماز جمعه را خواندم نزد رسول خدا مى‌روم و از او در باره مساله‌اى كه اختلاف كرديد سؤال مى‌كنم (بعد