وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ‌).

" سقاية" هم مصدر است به معنى آب دادن و هم به معنى" وسيله" و" پيمانه" اى است كه با آن آب مى‌دهند (همانگونه كه در آيه 70 سوره يوسف آمده است) و هم به معنى ظرف بزرگ يا حوضى است كه آب در آن مى‌ريزند، در مسجد الحرام در ميان چشمه زمزم و خانه كعبه محلى وجود دارد كه به نام" سقاية العباس" معروف است، گويا در آنجا ظرف بزرگى مى‌گذاردند كه حاجيان از آن آب بر مى‌داشتند.

از تواريخ چنين بر مى‌آيد كه قبل از اسلام منصب" سقاية الحاج" در رديف منصب كليد دارى خانه كعبه و از مهم‌ترين مناصب محسوب مى‌شد.

ضرورت و نياز شديد حجاج در ايام حج به آب آن هم در آن سرزمين خشك و سوزان و كم آب كه غالب ايام سال هوا گرم است به اين موضوع (سقايت حاج) اهميت خاصى مى‌داد، و كسى كه سرپرست اين مقام بود، از موقعيت ويژه‌اى طبعا برخوردار مى‌شد چرا كه خدمت او به حجاج يك خدمت حياتى به‌شمار مى‌رفت.

هم چنين" كليد دارى" و عمران و آبادى مسجد الحرام كه مقدس‌ترين و بزرگ‌ترين كانون مذهبى حتى در زمان جاهليت محسوب مى‌شد، احترام فوق العاده‌اى براى شخص يا اشخاصى كه متصدى آن بودند، بر مى‌انگيخت.

با همه اينها قرآن مجيد مى‌گويد ايمان بخدا و جهاد در راه او از تمام اين كارها برتر و بالاتر است!