اهميت نكات مختلفى كه در اين سوره به آن اشاره شده بقدرى زياد است كه از پيامبر ص نقل شده كه فرمود سوره برائت و توحيد با هفتاد هزار صف از صفوف ملائكه بر من نازل گرديد و هر كدام اهميت اين دو سوره را توصيه مى‌كردند!

تقريبا تمام مفسران و مورخان اتفاق نظر دارند كه هنگامى كه اين سوره- يا آيات نخستين آن- نازل شد و پيمانهايى را كه مشركان با پيامبر اسلام ص داشتند لغو كرد پيامبر اسلام ص براى ابلاغ اين فرمان آن را به ابو بكر داد تا در موقع حج در مكه براى عموم مردم بخواند سپس آن را گرفت و به على ع داد و على ع مامور ابلاغ آن گرديد و در مراسم حج بهمه مردم ابلاغ كرد گرچه جزئيات و شاخ و برگ آن را متفاوت نقل كرده‌اند ولى توجه به چند نكته زير مى‌تواند حقيقتى را براى ما روشن سازد:

1-" احمد حنبل" پيشواى معروف اهل سنت در كتاب" مسند" خود از" ابن عباس" چنين نقل مى‌كند كه پيامبر ص فلان شخص را (منظور ابو بكر است كه از روايات آينده روشن مى‌شود) فرستاد و سوره توبه را به او داد (تا به مردم به هنگام حج ابلاغ كند) سپس على ع را به دنبال او فرستاد و آن را از او گرفت و فرمود"

لا يذهب بها الا رجل منى و انا منه‌

":" ابلاغ اين سوره تنها به وسيله كسى بايد باشد كه او از من است و من از اويم" [1] 2- و نيز در همان كتاب از" انس بن مالك" نقل مى‌كند كه پيامبر ص سوره برائت را با ابو بكر فرستاد اما هنگامى كه به" ذى الحليفه" (نام ديگرش مسجد شجره است كه در يك فرسخى مدينه قرار دارد) رسيد فرمود:

[1]- مسند احمد جلد 1 صفحه 331 طبع مصر.