و حقيقت مى‌باشد.

در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد:

1- اسماء حسنى چيست؟

در كتب حديث و تفسير اعم از منابع شيعه و اهل تسنن بحثهاى مشروحى پيرامون" اسماء حسنى" ديده مى‌شود كه فشرده‌اى از آن را به اضافه عقيده خود در اينجا مى‌آوريم:

شك نيست كه" اسماى حسنى" به معنى" نامهاى نيك" است و مى‌دانيم كه تمام نامهاى پروردگار مفاهيم نيكى را در بر دارد و بنا بر اين همه اسماء او اسماء حسنى است، اعم از آنها كه صفات ثبوتيه ذات پاك او است، مانند عالم و قادر، و يا آنها كه صفات سلبيه ذات مقدس او است مانند" قدوس"، و آنها كه صفات فعل است و حكايت از يكى از افعال او مى‌كند مانند خالق، غفور، رحمان و رحيم.

از سوى ديگر شك نيست كه صفات خدا قابل احصاء و شماره نيست زيرا كمالات او نامتناهى است و براى هر كمالى از كمالات او اسم و صفتى مى‌توان انتخاب كرد.

ولى چنان كه از احاديث استفاده مى‌شود، از ميان صفات او بعضى داراى اهميت بيشترى مى‌باشد، و شايد" اسماء حسنى" كه در آيه بالا آمده است، اشاره به همين گروه ممتازتر است، زيرا در رواياتى كه از پيامبر ص و ائمه اهل بيت ع به ما رسيده كرارا اين مطلب ديده مى‌شود كه خداوند داراى 99 اسم است كه هر كس او را به اين نامها بخواند، دعايش مستجاب و هر كه آنها را شماره كند اهل بهشت است.

مانند روايتى كه در كتاب توحيد صدوق از امام صادق ع از پدرانش از على ع نقل شده كه پيغمبر ص فرمود:

ان اللَّه تبارك و تعالى تسعة و تسعين اسما- مائة الا واحدة- من احصاها دخل الجنة.

.. [1]

[1] تفسير الميزان و مجمع البيان و نور الثقلين ذيل آيه.