نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 23
نه گوش شنوا
دارند و نه چشم بينا، آنها نيز دوزخى هستند نه تنها در دوزخ قيامت، بلكه در دوزخ
زندگى اين دنيا نيز گرفتارند.
***
در آيه
بعد اشاره به وضع گروه بهشتى كرده، صفات آنان را بيان مىكند، نخست براى بيرون
آمدن از صف دوزخيان مردم را به توجه عميق به اسماء حسناى خدا دعوت نموده،
مىفرمايد:" براى خدا نامهاى نيكى است، خدا را به آنها بخوانيد" (وَ
لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها).
منظور
از" اسماء حسنى"، صفات مختلف پروردگار است كه همگى نيك و همگى"
حسنى" است مىدانيم خدا عالم است، قادر است، رازق است، عادل است، جواد است،
كريم است و رحيم است، و همچنين داراى صفات نيك فراوان ديگرى از اين قبيل مىباشد.
منظور از
خواندن خدا به اين نامها تنها اين نيست كه اين الفاظ را بر زبان جارى كنيم و مثلا
بگوئيم يا عالم، يا قادر، يا ارحم الراحمين، بلكه در واقع اين است كه اين صفات را
در وجود خودمان بمقدار امكان پياده كنيم، پرتوى از علم و دانش او، شعاعى از قدرت و
توانايى او، و گوشهاى از رحمت واسعهاش در ما و جامعه ما پياده شود، و به تعبير
ديگر متصف به اوصاف او و متخلق به اخلاقش كرديم.
تا در پرتو
اين علم و قدرت و اين عدالت و رحمت بتوانيم خويش و اجتماعى را كه در آن زندگى
مىكنيم از صف دوزخيان خارج سازيم.
سپس مردم را
از اين نكته بر حذر مىدارد كه اسامى خدا را تحريف نكنند و مىگويد:
" آنها
كه اسماء خدا را تحريف كردهاند رها سازيد، آنها به زودى به جزاى اعمال خويش
گرفتار خواهند شد" (وَ ذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ
فِي أَسْمائِهِ سَيُجْزَوْنَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 23