از پيامبر اسلام در جنگ و صلح و در همه برنامه‌هاست، لحن آيات نشان مى‌دهد كه بعضى از مؤمنان از وظيفه خود در اين زمينه كوتاهى كرده بودند لذا در نخستين آيه مى‌گويد:" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد اطاعت خدا و پيامبرش كنيد" (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌) و باز براى تاكيد اضافه مى‌كند" هيچگاه از اطاعت فرمان او روى‌گردان نشويد در حالى كه سخنان او و اوامر و نواهيش را مى‌شنويد" (وَ لا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ أَنْتُمْ تَسْمَعُونَ‌).

شك نيست كه اطاعت فرمان خدا بر همه لازم است چه مؤمنان و چه كافران ولى از آنجا كه مخاطبين پيامبر و شركت كنندگان در برنامه‌هاى تربيتى او، مؤمنان بودند روى سخن در اينجا با آنهاست.

اين تعبير جالبى است كه قرآن در باره كسانى كه مى‌دانند ولى عمل نمى‌كنند و مى‌شنوند ولى ترتيب اثر نمى‌دهند و ظاهرا در صف مؤمنانند ولى مطيع فرمان نيستند ذكر كرده است، مى‌گويد: آنها گوش شنوا دارند الفاظ و سخنان را مى‌شنوند و معانى آن را مى‌فهمند اما چون بر طبق آن عمل نمى‌كنند گويى اصلا كر هستند، زيرا همه اين مسائل مقدمه عمل است و هنگامى كه عمل نباشد مقدمات بى فايده است.

در باره اينكه اين افراد كه قرآن مى‌گويد داراى چنين صفتى هستند و مسلمانان بايد بهوش باشند كه مثل آنها نشوند چه اشخاصى مى‌باشند؟ بعضى احتمال داده‌اند منظور منافقانى هستند كه خود را در صف مسلمانان جا زده بودند