بهانه‌جويى را بر شما بسته است زيرا" آيات و دلائل روشن از طرف پروردگار براى شما آمد، آميخته با هدايت الهى و رحمت پروردگار" (فَقَدْ جاءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ).

جالب اينكه به جاى تعبير به كتاب آسمانى، تعبير به" بينه" شده است، اشاره به اينكه اين كتاب آسمانى از هر نظر روشن و روشنگر و آميخته با دلائل قاطع است.

" با اين حال آيا كسى ستمكارتر از آنها كه تكذيب آيات خدا مى‌كنند و از آن اعراض مى‌نمايند پيدا مى‌شود؟" (فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآياتِ اللَّهِ وَ صَدَفَ عَنْها)" صدف" از ماده" صدف" (بر وزن حذف) به معنى اعراض كردن شديد و بدون تفكر از چيزى است، اشاره به اينكه آنها نه تنها از آيات خدا روى گردانيدند بلكه با شدت از آن فاصله گرفتند، بدون اينكه درباره آن كمترين فكر و انديشه‌اى به كار برند. گاهى اين كلمه به معنى جلوگيرى كردن و ممانعت ديگران نيز آمده است.

در پايان آيه، مجازات دردناك اين گونه افراد لجوج و بى‌فكرى كه مطالعه نكرده حقايق را به شدت انكار مى‌كنند و از آن مى‌گريزند حتى سد راه ديگران مى‌شوند، در يك جمله كوتاه و رسا بيان كرده مى‌گويد:

" به زودى كسانى را كه از آيات ما روى مى‌گردانند، گرفتار مجازاتهاى شديد خواهيم كرد، و اين به خاطر همان اعراض بى‌رويه و بى‌دليل آنها است" (سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آياتِنا سُوءَ الْعَذابِ بِما كانُوا يَصْدِفُونَ‌)" سُوءَ الْعَذابِ‌" اگر چه به معنى" مجازات بد" است، ولى چون مجازات بد، مجازاتى است كه در نوع خود شديد و فوق العاده دردناك باشد، بسيارى از مفسران آن را به" مجازات شديد" تفسير كرده‌اند.