[سوره الأعراف (7): آيات 167 تا 168]

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلى‌ يَوْمِ الْقِيامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذابِ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (167) وَ قَطَّعْناهُمْ فِي الْأَرْضِ أُمَماً مِنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَ مِنْهُمْ دُونَ ذلِكَ وَ بَلَوْناهُمْ بِالْحَسَناتِ وَ السَّيِّئاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (168)

ترجمه:

167- و (نيز بخاطر بياور) هنگامى را كه پروردگارت اعلام كرد تا دامنه قيامت كسى را بر آنها مسلط خواهد ساخت كه آنها را به طور مداوم در عذاب سختى قرار دهد، زيرا پروردگارت مجازاتش سريع (در عين حال در مقابل توبه‌كاران) آمرزنده و مهربان است.

168- و آنها را در زمين به صورت گروه‌هايى پراكنده ساختيم، گروهى از آنها صالح و گروهى غير آن هستند و آنها را به" نيكيها" و" بديها" آزموديم شايد بازگردند.

تفسير: پراكندگى يهود

اين آيات در حقيقت اشاره به قسمتى از كيفرهاى دنيوى آن جمع از يهود است كه در برابر فرمانهاى الهى قد علم كردند و حق و عدالت و درستى را به زير پا گذاردند.

نخست مى‌گويد:" به خاطر بياور زمانى كه پروردگار تو اعلام داشت كه بر اين جمعيت گنهكار، عده‌اى را مسلط مى‌كند، كه به طور مداوم تا دامنه قيامت‌