مى‌گذارند كه ديندارند، و در عين حال در انتظار رحمت اويند و از مجازات او خود را در امان مى‌بينند

يستحلون حرامه بالشبهات الكاذبة و الاهواء الساهية فيستحلون الخمر بالنبيذ و السحت بالهدية و الربا بالبيع‌

:" حرام خدا را با شبهات دروغين و خيالات واهى حلال مى‌شمرند، شراب را تحت عنوان نبيذ [1] و رشوه را به عنوان هديه (و حق و حساب) و ربا را به نام بيع، براى خود حلال مى‌پندارند" (نهج البلاغه آخر خطبه 156).

بايد توجه داشت كه انگيزه اينگونه حيله‌ها يا پوشيدن چهره زشت باطنى خود در افكار عمومى است، و يا فريب دادن و جدان و كسب آرامش كاذب درونى.

درست است كه ماهى گرفتن از دريا براى ساحل‌نشينان كار خلافى نيست گاهى ممكن است خداوند براى امتحان و آزمايش، جمعيتى را موقتا از اين موضوع نهى كند، تا مقدار فداكارى آنها روشن شود، و اين يكى از اشكال امتحان خداوند است به علاوه روز شنبه در آئين يهود، روز مقدسى بود و دستور داشتند براى احترام آن روز و رسيدن به عبادت و برنامه‌هاى مذهبى دست از كسب و كار بكشند، ولى ساحل‌نشينان" ايله" همه اين مسائل را ناديده گرفتند و آن چنان مجازات شدند كه زندگينامه آنها درس عبرتى براى آيندگان شد.

[1]" نبيذ" عبارت از اين بوده كه مقدارى خرما يا كشمش را در ظرفى كه مقدارى آب در آن بود مى‌ريختند و چند روزى مى‌گذاشتند، و سپس مى‌نوشيدند گرچه رسما شراب نبود، ولى بر اثر گرمى هوا مواد قندى آن تبديل به الكل خفيفى مى‌شد.