رستاخيز و محاسبه اعمال مردم پنجاه هزار سال طول مى‌كشد (سوره معارج آيه 4) 2- در متن كتب لغت نيز مى‌خوانيم كه" يوم" گاهى به مقدار زمان ميان طلوع و غروب آفتاب گفته مى‌شود و گاهى به مدتى از زمان، هر مقدار بوده باشد [1] 3- در روايات و سخنان پيشوايان دينى نيز كلمه" يوم" به معنى دوران بسيار آمده است، چنان كه امير مؤمنان على ع در نهج البلاغه مى‌فرمايد:

الدهر يومان يوم لك و يوم عليك‌

:" دنيا براى تو دو روز است، روزى به سود تو است و روزى به زيان تو".

در تفسير برهان در ذيل همين آيه از تفسير على بن ابراهيم نيز مى‌خوانيم كه امام فرمود:

فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ‌ يعنى فى ستة اوقات‌

:" شش روز يعنى شش وقت و دوران".

4- در گفتگوهاى روزمره و اشعار شعرا در زبانهاى مختلف كلمه يوم و معادل آن نيز به معنى دوران زياد ديده مى‌شود، مثلا مى‌گوئيم كره زمين يك روز گداخته و سوزان بود و روز ديگر سرد شد و آثار حيات در آن آشكار گرديد، در حالى كه دوران گداختگى زمين به ميلياردها سال بالغ مى‌شود.

يا اينكه مى‌گوئيم يك روز بنى اميه خلافت اسلام را غصب كردند، و روز ديگر بنى عباس، در حالى كه دوران خلافت هر يك به دهها يا صدها سال بالغ مى‌گردد.

شعر ظريف و پر معنايى از" كليم" كاشانى داريم كه شاهد روشنى براى بحث ما است آنجا كه مى‌گويد:

[1] راغب در مفردات مى‌گويد: اليوم يعبر به عن وقت طلوع الشمس الى غروبها و قد يعبر به عن مدة من الزمان اى مدة كانت.