آيا جهان در شش روز آفريده شده‌

بحث از آفرينش جهان در شش روز، در هفت مورد از آيات قرآن مجيد آمده است‌ [1] ولى در سه مورد، علاوه بر آسمانها و زمين،" ما بينهما" (آنچه در ميان زمين و آسمان قرار دارد) نيز به آن اضافه شده است كه در حقيقت توضيحى است براى جمله قبل، زيرا همه اينها در معنى آسمانها و زمين جمع است، چون مى‌دانيم آسمان شامل تمام چيزهايى مى‌شود كه در جهت بالا قرار دارد و زمين نقطه مقابل آن است.

در اينجا فورا اين سؤال به ذهن مى‌آيد كه قبل از آفرينش زمين و آسمان شب و روزى وجود نداشت، كه اينها در آن آفريده شود، شب و روز از گردش زمين به دور خود و در برابر نور آفتاب به وجود مى‌آيد.

به علاوه پيدايش مجموعه جهان در شش روز، يعنى كمتر از يك هفته چيزى است بر خلاف علم، زيرا علم مى‌گويد: ميلياردها سال طول كشيد تا زمين و آسمان به وضع كنونى درآمد.

ولى با توجه به مفهوم وسيع كلمه" يوم" (روز) و معادل آن در زبانهاى ديگر، پاسخ اين سؤال روشن است، زيرا بسيار مى‌شود كه" يوم" به معنى" يك دوران" به كار مى‌رود، خواه اين دوران يك سال باشد يا صد سال يا يك ميليون سال و يا ميلياردها سال، شواهدى كه اين حقيقت را ثابت مى‌كند و نشان مى‌دهد يكى از معانى" يوم" همان" دوران" است فراوان مى‌باشد:

1- در قرآن صدها بار كلمه" يوم" و" ايام" به كار رفته است، و در بسيارى از موارد به معنى شبانه روزى معمول نيست، مثلا تعبير از عالم رستاخيز به" يَوْمَ الْقِيامَةِ" نشان مى‌دهد كه مجموعه رستاخيز كه دورانى است بسيار طولانى به عنوان" روز قيامت" شمرده شده است، از پاره‌اى از آيات قرآن استفاده مى‌شود كه روز

[1] آيه مورد بحث، و 3 يونس و 7 هود و 59 فرقان و 4 سجده و 38 ق و 4 حديد.