نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 17
تفسير:
محرمات بر يهود
در آيات قبل،
حيوانات حرام، منحصر به چهار چيز شمرده شده بود اما در اين آيات اشاره به قسمتى از
محرمات بر يهود مىكند تا روشن شود، كه احكام مجهول و خرافى بت پرستان نه با آئين
اسلام سازگار است و نه با آئين يهود، (و نه با آئين مسيح كه معمولا در احكامش از
آئين يهود پيروى مىكند).
تازه در اين
آيات تصريح شده كه اين قسمت از محرمات بر يهود نيز جنبه مجازات و كيفر داشته و اگر
مرتكب جنايات و خلافكاريهايى نمىشدند، اين امور نيز بر آنها حرام نمىشد، بنا بر
اين جا دارد از بت پرستان سؤال شود اين احكام ساختگى را از كجا آورديد؟! لذا نخست
مىگويد:" بر يهوديان، هر حيوان ناخندارى را حرام كرديم" (وَ
عَلَى الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ).
"
ظفر" (بر وزن شتر) در اصل به معنى" ناخن" مىباشد، ولى به سم
حيوانهاى سمدار (آنها كه همچون اسب، سمهايى دارند كه شكاف ندارد نه مانند گوسفند
و گاو كه داراى سم شكافته مىباشند) نيز اطلاق شده زيرا سمهاى آنها شبيه ناخن است،
و نيز به پاى شتر كه نوك پاى او يكپارچه است و شكافى ندارد گفتهاند.
بنا بر اين
از آيه فوق چنين استفاده مىشود كه تمام حيواناتى كه" سم چاك" نيستند
اعم از چهارپايان يا پرندگان، بر يهود تحريم شده بود.
از" سفر
لاويان" تورات كنونى فصل 11 نيز همين معنى اجمالا استفاده مىشود آنجا كه
مىگويد:
" از
ميان بهائم، هر سم چاكدارى كه تمام شكاف و نشخوار كننده باشد بخوريد، اما از
نشخوار كنندگان سمچاكان اينها را نخوريد، شتر را با وجودى
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 17