ولى با توجه به اينكه نزول گاهى به معنى نزول مقامى آمده است، و در استعمالات روزانه نيز زياد به كار مى‌رود و مثلا مى‌گويند از طرف مقام بالا چنين دستورى صادر شده و يا مى‌گوئيم رفعت شكواى الى القاضى (شكايتم را به سوى قاضى بالا بردم) هيچ لزومى ندارد كه ما اصرار بر تفسير اين آيات به نزول مكانى داشته باشيم.

و از آنجا كه نعمتهاى پروردگار از طرف مقام والاى ربوبيت به بندگان ارزانى شده تعبير به نزول در آن، كاملا مفهوم و قابل درك است.

نظير اين موضوع، در الفاظ اشاره به قريب و بعيد نيز ديده مى‌شود كه گاهى يك موضوع مهم كه از نظر مكانى در دسترس ما است ولى از نظر مقامى بسيار بلندپايه است، با" اسم اشاره بعيد" از آن تعبير مى‌كنيم، مثلا در فارسى مى‌گوئيم به آن جناب چنين معروض مى‌دارم (با اينكه طرف نزديك ما نشسته است) و در قرآن مجيد مى‌خوانيم‌ ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ‌:" آن كتاب پر عظمت بلند پايه (يعنى قرآن) جاى شك و ترديدى ندارد".

لباس در گذشته و حال‌

تا آنجا كه تاريخ نشان مى‌دهد هميشه انسان لباس مى‌پوشيده است، ولى البته در طول تاريخ و با گذشت زمان و با تفاوت امكنه، لباسها فوق العاده متنوع و متفاوت بوده است، در گذشته بيشتر لباس به عنوان حفظ از سرما و گرما و همچنين زينت و تجمل مورد استفاده قرار مى‌گرفته است، و جنبه ايمنى و حفاظت آن در درجه بعد بوده، اما در زندگى صنعتى امروز، نقش ايمنى لباس و جنبه حفاظت آن در بسيارى از رشته‌ها در درجه اول اهميت قرار دارد، فضانوردان، ماموران آتش نشانى، كارگران معادن، غواصان، و بسيارى ديگر، از لباسهاى مخصوص براى حفظ خود در برابر انواع خطرها استفاده مى‌كنند.

وسائل توليد لباس در عصر ما بقدرى متنوع شده و توسعه يافته است كه با