[سوره الأنعام (6): آيات 133 تا 135]

وَ رَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِكُمْ ما يَشاءُ كَما أَنْشَأَكُمْ مِنْ ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ (133) إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ (134) قُلْ يا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى‌ مَكانَتِكُمْ إِنِّي عامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ تَكُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (135)

ترجمه:

133- و پروردگارت بى‌نياز و مهربان است (بنا بر اين درباره كسى ظلم و ستم نمى‌كند بلكه اينها نتيجه اعمال خود را مى‌گيرند) اگر بخواهد همه شما را مى‌برد و بعد از شما بجاى شما هر چه بخواهد (و هر كس را بخواهد) جانشين مى‌سازد همانطور كه شما را از نسل اقوام ديگرى به وجود آورد.

134- آنچه به شما وعده داده مى‌شود، مى‌آيد و شما نمى‌توانيد (خدا را) ناتوان سازيد (و از عدالت و كيفر او فرار كنيد).

135- بگو اى جمعيت! هر كار در قدرت داريد بكنيد! من (هم به وظيفه خود) عمل مى‌كنم، اما به زودى خواهيد دانست چه كسى سرانجام نيك خواهد داشت (و پيروزى با چه كسى است اما) به طور مسلم ظالمان رستگار نخواهند شد.

تفسير:

آيه اول در واقع استدلالى است براى آنچه در آيات پيش در زمينه عدم ظلم پروردگار بيان شد، آيه مى‌گويد" پروردگار تو، هم بى‌نياز است، و هم رحيم و مهربان" بنا بر اين دليلى ندارد كه بر كسى كوچكترين ستم روا دارد زيرا كسى ستم مى‌كند كه يا نيازمند باشد يا خشن و سنگدل (وَ رَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ).