در قرون نخستين و مخصوصا در عصر مسيح ع وجود نداشت و حتى در اناجيل كنونى با تمام تحريفهايى كه در آن به عمل آمده است كمترين سخنى از تثليث ديده نمى‌شود، و خود محققان مسيحيت به اين امر معترفند، بنا بر اين آنچه در آيه فوق در مورد پافشارى مسيح ع و روى مساله توحيد ديده مى‌شود مطلبى است كه با منابع موجود مسيحيت نيز هماهنگ است و از دلائل عظمت قرآن محسوب مى‌شود [1] ضمنا بايد توجه داشت كه آنچه در اين آيه مورد بحث واقع شده مساله غلو و وحدت مسيح با خدا و به عبارت ديگر" توحيد در تثليث" است، ولى در آيه بعد اشاره به مساله" تعدد خدايان" از نظر مسيحيان يعنى" تثليث در توحيد" كرده مى‌گويد:" آنها كه گفته‌اند خداوند سومين اقنوم‌ [2] از اقانيم سه‌گانه است به طور مسلم كافر شده‌اند (لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ) بسيارى از مفسران مانند طبرسى در مجمع البيان و شيخ طوسى در تبيان و فخر رازى و قرطبى در تفسير خود چنين تصور كرده‌اند كه آيه قبل درباره فرقه‌اى از مسيحيان به نام يعقوبيه است كه خدا را با مسيح ع متحد مى‌دانند، ولى اين آيه در باره فرقه ديگرى به نام" ملكانيه" و" نسطوريه" است كه قائل به خدايان سه‌گانه‌اند، اما همانطور كه سابقا هم گفتيم اين برداشت از مسيحيت با حقيقت تطبيق نمى‌كند زيرا اعتقاد به تثليث در ميان همه مسيحيان عموميت دارد، همانطور كه اعتقاد به توحيد و يگانگى خدا در ميان ما مسلمانان قطعى و مسلم است، منتها آنها در عين اينكه خدايان را حقيقتا سه‌گانه مى‌دانند، يگانه حقيقى نيز ميدانند و به اعتقاد آنها سه واحد حقيقى يك واحد حقيقى را تشكيل مى‌دهند!،

[1] براى توضيح بيشتر درباره اين موضوع و درباره مساله تثليث و وحدت در تثليث به تفسير نمونه جلد چهارم صفحه 220 تا 230 مراجعه فرمائيد.

[2] اقنوم به معنى اصل و ذات، و جمع آن" اقانيم" است.