تفسير:

در اينكه اين آيه درباره يهود است يا مشركان در ميان مفسران گفتگو است، ولى از آنجا كه پيامبر ص در مكه گفتگويى با يهود نداشته و آنچه بوده در مدينه بوده است و از طرفى سوره انعام كه اين آيه جزء آن است مكى است، بعضى معتقدند كه اين آيه استثنائا در مدينه نازل شده است و به دستور پيامبر به تناسب خاصى در وسط اين سوره مكى قرار گرفته و اين موضوع در قرآن نمونه‌هاى فراوانى دارد.

براى روشن شدن حقيقت مطلب، نخست بايد تفسير اجمالى آيه را بدانيم و بعد در باره اينكه آيه از چه اشخاصى سخن مى‌گويد و هدفش چيست بحث كنيم نخست مى‌گويد" آنها خدا را آن چنان كه شايسته است نشاختند زيرا گفتند:

خدا هيچ كتابى بر هيچ انسانى نازل نكرده است"! (وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قالُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ عَلى‌ بَشَرٍ مِنْ شَيْ‌ءٍ).

خداوند به پيامبرش دستور مى‌دهد كه در جواب آنها" بگو چه كسى كتابى را كه موسى آورد و نور و هدايت براى مردم بود نازل گردانيد"؟ (قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْكِتابَ الَّذِي جاءَ بِهِ مُوسى‌ نُوراً وَ هُدىً لِلنَّاسِ‌).

" همان كتابى كه آن را به صفحات پراكنده‌اى تبديل كرده‌ايد، بعضى را كه به سود شما است آشكار مى‌كنيد و بسيارى را كه به زيان خود ميدانيد پنهان مى‌داريد" (تَجْعَلُونَهُ قَراطِيسَ تُبْدُونَها وَ تُخْفُونَ كَثِيراً).

" و در اين كتاب آسمانى مطالبى به شما تعليم داده شد كه نه شما و نه پدرانتان از آن با خبر نبوديد و بدون تعليم الهى نمى‌توانستيد با خبر شويد" (وَ عُلِّمْتُمْ ما لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَ لا آباؤُكُمْ‌) در پايان آيه به پيامبر ص دستور مى‌دهد كه" تنها خدا را ياد كند و آنها