اعماق روح ما نفوذ مى‌كند ... آرى از همه اينها به طور يكسان با خبر است.

باز در جمله بعد براى تاكيد احاطه علمى خداوند، اشاره به خصوص در اين مورد كرده و مى‌فرمايد:" هيچ برگى از درختى جدا نمى‌شود، مگر اينكه آن را مى‌داند" (وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُها).

يعنى تعداد اين برگها و لحظه جدا شدنشان از شاخه‌ها و گردش آنها در وسط هوا و لحظه قرار گرفتنشان روى زمين، همه اينها در پيشگاه علم او روشن است.

" هم چنين هيچ دانه‌اى در مخفيگاه زمين قرار نمى‌گيرد، مگر اينكه تمام خصوصيات آن را مى‌داند (وَ لا حَبَّةٍ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ‌).

در حقيقت دست روى دو نقطه حساس گذارده شده است، كه براى هيچ انسانى هر چند ميليونها سال از عمر او بگذرد، و دستگاههاى صنعتى و تكامل حيرت‌انگيز پيدا كند، احاطه بر آن ممكن نيست.

چه كسى مى‌داند بادها در هر شبانه روز در سرتاسر كره زمين چه بذرهايى را از گياهان جدا كرده و به چه نقطه‌اى مى‌پاشد، بذرهايى كه ممكن است گاهى ساليان دراز در اعماق زمين مخفى بمانند، تا آب كافى براى رشد و نمو به دست آورند؟.

چه كسى مى‌داند كه در هر ساعت به وسيله حشرات و يا به وسيله انسانها چند دانه از چه نوع بذر و در كدام نقطه زمين افشانده مى‌شوند؟.

كدام مغز الكترونيكى مى‌تواند، تعداد برگهايى كه در يك روز از شاخه درختان جنگلها جدا مى‌شوند حساب كند؟.

نگاه به منظره يك جنگل مخصوصا در فصل پائيز، و به ويژه به دنبال يك رگبار يا يك تند باد، و منظره بديعى كه سقوط پى در پى برگها پيدا مى‌كند، بخوبى اين حقيقت را ثابت مى‌كند، كه اينگونه علوم هيچ گاه ممكن نيست در دسترس انسان قرار گيرد.

در واقع سقوط برگها لحظه مرگ آنها است، و سقوط دانه‌ها در مخفيگاه‌